از زمان خروج عجولانه آمریکایی ها از افغانستان در ماه آگست، پناهجویان از کشور خارج شده اند و مشکلات داخلی این کشور به دلیل فقدان حکومت داری موثر و بودجه مورد نیاز، به طور فزاینده ای وخیم تر شده است!
کشورهای همسایه ایران، پاکستان و چین، همراه با سایر کشورهای منطقه و ایالات متحده، اکنون همه با یک شرایط دشوار مواجه هستند که چگونه می توانند وضعیت داخلی را که به سرعت رو به وخامت است، تثبیت کنند!
برای رسیدگی به بحران روزافزون اقتصادی و انسانی، تلاش‌های بیشتری به‌ویژه قبل از شروع زمستان باید انجام شود، اگرچه ماهیت و دامنه این تلاش‌ها احتمالا با رقابت گسترده‌تر بین واشنگتن و بیجینگ شکل می‌گیرد!
ناامنی ها و درگیری های داخلی و هجوم پناهندگان ابرقدرت های منطقه را بیش از پیش نگران کرده است. پاکستان و ایران تنها کشورهایی نیستند که ممکن است با بحران پناهجویان مواجه شوند. کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز همینطور هستند، زیرا آنها مقصد نهایی اکثر پناهندگانی هستند که افغانستان را ترک می کنند!
مقابله با بحران پناهجویان تنها یکی از موضوعاتی است که برای بازیگران بزرگ بین المللی مانند ایالات متحده و اتحادیه اروپا مطرح است. آنها همچنین با این معضل روبرو هستند که چگونه به دولت جدید افغانستان نزدیک شوند و آیا آن را به رسمیت بشناسند و به آن مشروعیت بدهند یا خیر!
در حال حاضر، این کشورها در تلاش هستند تا وضعیت افغانستان را تثبیت کنند و از کشورهایی که بیشترین آسیب را از بحران پناهجویان متحمل می شوند، حمایت کنند! از دیدگاه طالبان، اسلام آباد، مسکو، تهران و دهلی نو بازیگران بین المللی کلیدی به نظر می رسند و دولت طالبان اخیرا جلساتی را با نمایندگان این کشورها برگزار کرده است!
این رویدادهای اخیر سوالاتی را در مورد آینده افغانستان تحت کنترل طالبان و منافع ابرقدرت‌ها که اهداف دیگری از جمله رقابت ژئوپلیتیکی گسترده‌تر و دسترسی به منابع طبیعی کشور دارند، ایجاد می‌کند!
کشور یا کشورهایی که آینده افغانستان را به نحوی سودمند رقم بزنند، در عرصه جهانی به پیروزی دیپلماتیک دست خواهند یافت و از ثبات افغانستان در جهت منافع خود نیز بهره خواهند برد!
میدل ایست اینستیتوت
۲۰۲۱/۳۰/۱۱
