ادامه تحریم ها بر دختران و زنان، افغانستان را بیشتر از جهان دور می کند

شورای امنیت سازمان ملل متحد در قطعنامه‌ی از ا.ا خواسته است تا محدودیت های تحصیل دختران و اشتغال زنان را لغوه کند. روزا اتونبایوا، نماینده ویژه سازمان ملل متحد برای افغانستان، در نشست ویژه شورای امنیت گفته است که علیه تصمیم ا.ا مبنی بر ممنوعیت کار و تحصیل زنان متحد شوید.

شماری از تحلیلگران سیاسی بر این باورند که هر چه در حل مشکلات مربوط به تحصیل دختران و کار زنان تأخیر به وجود آید، به همان اندازه فرصت بیشتری برای گروه های فرصت طلب و کشورهای فرصت طلب فراهم می شود تا اوضاع افغانستان را بیشتر متشنج کرده و تهدیداتی را علیه نظام ایجاد کنند.

فیض محمد زلاند استاد پوهنتون می گوید:« هر چه در حل این مشکل تعلل کنیم، به همان اندازه انتقاد متوجه ا.ا می شود. این نه تنها ضایع کردن وقت است، بلکه زمینه را برای آن کشورها و گروه های فراهم می کند که می خواهند وضعیت کنونی افغانستان را دشوارتر کرده و مشکلات و تهدیدات جدیدی را برای ا.ا ایجاد کنند.»

برخی بر این باورند که اگر تصامیم اخیر پس گرفته نشود و اوضاع به همین منوال پیش برود، هیچ کشوری دولت سرپرست کنونی افغانستان را به رسمیت نخواهد شناخت. مرتضی مطهری کارشناس سیاسی می گوید:« اگر این فرمان لغوه نشود، شاهد بحران در افغانستان خواهیم بود و اگر این فرمان همینطور اجرا شود، ا.ا به رسمیت شناخته نمی شود، زیرا ۵۰ درصد کشور را زنان تشکیل می دهد و وقتی زنان از حق تحصیل و کار محروم شوند، جهان این نظام را به رسمیت نخواهد شناخت.»

نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد در مورد افغانستان که جمعه گذشته پشت درهای بسته برگزار شد، در پایان ۱۱ کشور عضو این شورا در بیانیه‌ی مشترک نسبت به حقوق دختران و زنان افغان ابراز نگرانی کردندو از کابل خواستندکه باید هر چی زودتر تحریم های اعمال شده را لغوه کنند.

(شمشاد نیوز /15 جنوری 2022)

 

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x