ادامه تعامل پاکستان با حکومت سرپرست افغانستان؛ واقع‌بینی یا بازی دیپلماتیک؟

معاون نخست ‌وزیر و وزیر امور خارجه پاکستان، اسحاق دار، اعلام کرد که در شورای امنیت سازمان ملل، علاوه بر مسائل مربوط به پاکستان، برخی موضوعات مرتبط با افغانستان را نیز مطرح کرده است.

وی تأکید کرد که یک افغانستان صلح‌آمیز و باثبات برای تأمین امنیت منطقه و جهان اهمیت حیاتی دارد و پاکستان برای دستیابی به این هدف، به تعامل خود با حکومت سرپرست افغانستان ادامه خواهد داد.

اسحاق دار همچنین از کمک‌های بین‌المللی برای خانواده‌های نیازمند در افغانستان حمایت کرده و گفته است: «یک افغانستان صلح‌آمیز، باثبات، متحد و مرفه برای پاکستان اهمیت حیاتی دارد. در سراسر جهان، دو کشوری که به اندازه پاکستان و افغانستان دارای ارزش‌های مشترک باشند، وجود ندارد؛ از تاریخ و جغرافیا گرفته تا عقیده و فرهنگ، زبان و ادبیات، غذا و موسیقی. از زمانی که طالبان در ماه اگست ۲۰۲۱ قدرت را به دست گرفتند، پاکستان رویکردی واقع‌ بینانه اتخاذ کرده که بر همکاری‌های عملی تمرکز دارد تا از بروز هرگونه بحران انسانی در افغانستان جلوگیری شود و شرایطی برای رفاه ۴۰ میلیون افغان فراهم گردد.»

بااین‌حال، کارشناسان امور سیاسی به موضع پاکستان با دیده ‌ی تردید می‌ نگرند؛ زیرا به گفته آنان، پاکستان همواره از طریق همین تریبون‌ ها تلاش کرده است که افغانستان را نا امن جلوه دهد.

ادریس محمدی ځاځی، تحلیلگر امور سیاسی، می‌گوید: «خواست ما این است که پاکستان در گام نخست، به گفته ‌های خود پایبند باشد، برای افغانستان مشکلات سیاسی و اقتصادی ایجاد نکند و در مجامع بین ‌المللی، به ‌جای مردم افغانستان صحبت نکند.»

حکومت سرپرست افغانستان در این مورد واکنشی نشان نداده، اما پیش‌تر اعلام کرده بود که خواهان روابط مثبت با تمامی کشورها، از جمله پاکستان، است.

کارشناسان روابط بین‌الملل تأکید دارند که پاکستان طی چهار دهه گذشته از وجود یک حکومت مرکزی قوی در افغانستان هراس داشته است و توصیه می‌کنند که حکومت سرپرست، در برابر پاکستان، سیاستی محتاطانه در پیش گیرد تا افغانستان بار دیگر به میدان جنگ‌های نیابتی تبدیل نشود.

روز سه‌شنبه، اسحاق دار بار دیگر بر تدوین یک راهکار جامع برای تعریف تعامل میان حکومت سرپرست افغانستان و جامعه جهانی تأکید کرده بود.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x