اعمال محدودیت بر رسانه صلیبی (افغانستان انترنیشنل) اقدامی به جا؛ اما بسیار ناوقت

زمانی که در سال 1381 ائتلاف صلیبی جهانی به رهبری امریکا به طور وحشیانه به افغانستان حمله کرد، علاوه بر جنگ نظامی، میلیاردها دالر نیز صرف ایجاد مراکز مطبوعاتی برای ترویج جنگ فکری کرد، که در نتیجه آن صدها رادیو، تلویزیون و دیگر رسانه های مکتوب در کشور شروع به نشر کردند.

این رسانه ها نه تنها جنگ صلیبی و فکری علیه اسلام انجام دادند، بلکه از آن برای گسترش برهنگی و فحاشی نیز استفاده کردند. برخی رسانه های خصوصی دیگر نیز بودند که ظاهراً پخش اسلامی داشتند، اما انگشت شمار.

الحمدلله که با پایان اشغال و فرار فاتحان به یاری خداوند متعال، رسانه ها و حرفه ناب روزنامه نگاری متحول شد. اما امریکایی ها که شکست خوردند، در خارج دوباره همان بد دامن ها را جمع کردند و دوباره علیه اسلام استفاده کردند که یکی از آنها «افغانستان انترنشنال » است.

این اصحاب مطبوعات این بار به شکلی بسیار پیچیده تمامی اصول و اخلاق روزنامه نگاری را زیر پا گذاشتند و ابتدا از انگلستان و سپس از امریکا به پخش علیه اسلام پرداختند.

اگرچه می گویند فعالیت رسانه ای آنها برابر با استانداردهای روزنامه نگاری است. اما کسانی که روزنامه نگاری و حرفه خود را می دانند، می دانند که نه تنها بی طرفی خود را که یک اصل مهم در روزنامه نگاری است حفظ نکردند، بلکه به تمام معیارهای روزنامه نگاری نیز توهین کردند.

روزنامه نگاری که از دیدگاه غیر مسلمانان یک حرفه بی طرف است، اما از نظر اسلام نباید بی طرف باشد، بلکه باید همه چیز را از پنجره شریعت اسلام بررسی کرد، در این صورت، این حرفه مقدس در افغانستان باید از هرگونه نفوذ غرب و وجود روزنامه نگاران غرب سابق پاک شود.

چرا که در موجودیت و حاکمیت امارت اسلامی، متأسفانه برخی از آن چهره های منحوس سابق همچنان در رسانه ها فعال هستند و در زیر پوشش این مارهای پنهان ممکن است مواد خام به دشمن بدهند.

این حرکت امارت اسلامی مورد استقبال ملت مؤمن و جهاد دوست قرار گرفت. اما باید قبلا اتفاق می افتاد.

بار دیگر از مسئولین ذیربط می خواهیم که خبرنگاران مجاهد و متعهد به اهداف نظام و جهاد اسلامی برای مبارزه فکری و فرهنگی همه جانبه و موثر با دشمنان داخلی و خارجی نیز تربیت شوند.

منبع: کابل تکی کام

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x