اخیراً نشستی میان افغانستان و ترکیه در مورد توسعه تجارت، حل مشکلات ترانسپورتی و ترانزیت و فعال سازی مسیر لاجورد برگزار شد و سخنرانان این نشست بر تقویت مبادلات تجاری بین دو کشور تاکید کردند و طرف ترک آمادگی خود را برای فعال سازی مسیر لاجورد با افغانستان و سایر کشورها اعلام کرد.
چندی پیش سفیر ترکیه در نشست مربوط به افتتاح سرک لاجورد در ترکیه گفت که کوشش ها برای ایجاد تسهیلات بیشتر در حمل و نقل زمینی بین افغانستان و ترکیه ادامه دارد.
قرارداد تجاری و ترانزیتی راه لاجوردو بین افغانستان، ترکمنستان، آذربایجان، ترکیه و گرجستان در سال ۱۳۹۶ هجری شمسی به امضا رسید، اما هنوز از استفاده نشده و این راه از آقینه و تورغوندی افغانستان شروع و به شهر باکو در آذربایجان منطقه تفلیس در گرستان،استانبول در ترکیه و در نهایت به مرزهای اروپا می رسد.
افغانستان راه طلایی وصل شدن آسیای مرکزی، آسیای جنوبی و خاورمیانه است. این ممکن است به این معنی باشد که اقتصاد، تجارت و ترانزیت بر روی پل های فرهنگ و تمدن قدم بگذارد. جالب است که مطالعه فرهنگی، زبانی و فرهنگی-تاریخی آسیای جنوبی، آسیای مرکزی و خاورمیانه بدون افغانستان ناقص است.
از آنجایی که افغانستان کشوری محصور به خشکه در قاره آسیا است و سال هاست که نمی توانند با کشورهای آسیای میانه و اروپایی مبادلات تجاری داشته باشند، مقامات امارت اسلامی به دنبال این هستند که افغانستان را برای همیشه از این زنجیره انحصار آزاد کنند و جایگزینی برای آنها بیابند. به این دلیل که سال ها محصولات افغانستان به ویژه میوه جات در داخل کشور خراب می شد، زیرا افغانستان هیچ معامله تجاری نداشت مگر با همسایگانش، حتی اگر داشت، همسایه افغانستان اجازه صادرات آن را نمی داد.
موقعیت منابع تولیدی و خدماتی در یک کشور و روابط اجتماعی مبتنی بر مبادلات از عوامل تعیین کننده اصلی روابط ملی است. مردم گشنه، نیازمند، محروم و فقیر نمی توانند پایه های مادی وحدت خود را بسازند. انار از قندهار، انگور و زعفران از هرات، جلغوزه از خوست، پکتیا و پکتیکا باید از افغانستان به تمام جهان ارسال شود.
منبع: هیواد
