افغانستان در آستانه یک فاجعه صحت روانی قرار دارد زیرا بحران اقتصادی و دهه‌ها درگیری تلفات خطرناکی بر سلامت روانی کودکان وارد می‌کند. سازمان حمایت از کودکان هشدار داده است که از هر چهار کودک و بزرگسال تنها یک نفر درمان مورد نیاز فوری خود را دریافت می کند، بسیاری از آنها ممکن است بهبود نیافته و با عواقب طولانی مدت مواجه شوند.
کودکان تحت فشارهای روحی و روانی فزاینده ای قرار دارند، زیرا آنها سنگینی بدتر شدن بحران در افغانستان را تحمل می کنند. بسیاری از آنها شب‌ها، گرسنه به خواب می‌روند، مکتب را رها می‌کنند تا برای خرج خانواده‌شان کار کنند، عزیزانشان را به دلیل کمبود مراقبت‌های بهداشتی از دست داده‌اند و امید بسیار کمی به آینده دارند.
تخمین زده می شود که حدود 4 میلیون و 460 هزار کودک و بزرگسال در افغانستان به صحت روانی و حمایت های روانی اجتماعی نیاز دارند، اما بر اساس داده های جدید تاکنون تنها 1 میلیون و 308 هزار و 661 نفر توانسته اند به خدمات و درمان دسترسی داشته باشند.
گزارش اخیر این سازمان همچنین نشان داد که از هر چهار دختر، یک دختر نشانه‌های افسردگی یا اضطراب را نشان می‌دهد، و دو سوم کودکان اظهار داشتند که احساسات منفی از جمله احساس نگرانی، غمگینی و عصبانیت بیشتر دارند.
اکثر کودکان و بزرگسالانی که به خدمات حمایت روانی اجتماعی نیاز دارند نمی توانند به آنها دسترسی داشته باشند زیرا این خدمات در مناطق زندگی آنها وجود ندارد. سیستم‌های مراقبت صحی و حمایت از کودکان افغانستان مدت‌هاست که با کمبود منابع مواجه بوده‌اند. خانواده ها همچنین برای پرداخت هزینه های درمان و هزینه حمل و نقل با مشکلات مواجه هستند.
اگرچه جنگ در افغانستان در سال گذشته کاهش یافته است، کودکان همچنان با خشونتی که در گذشته شاهد بوده اند – از جمله از دست دادن عزیزانشان – دست و پنجه نرم می کنند و همچنان در معرض حملات مرگباری هستند که دانش متعلمین و مراکز آموزشی را هدف قرار می دهند.
محدودیت‌های جدید اعمال‌شده از سوی طالبان بر سلامت روان کودکان به‌ویژه دختران تأثیر گذاشته است. محدودیت ها به این معنی است که بسیاری از دختران از مکتب، معاشرت و رفتن به پارک ها و خرید محروم شده اند. بحران اقتصادی همچنین برخی از دختران را مجبور به ازدواج زودهنگام کرده است زیرا والدین آنها برای تغذیه سایر فرزندان خانواده به پول نیاز دارند.
