“شاید تصور یک سیستم مراقبت‌های صحی «در حال فروپاشی» سخت باشد، اما می‌توانید هزینه‌ها و پیامدهای انسانی توقف کمک‌ها به افغانستان را در شفاخانه ها، در بدن‌های ظریف و شکننده کودکانی که از بیماری و سوءتغذیه رنج می‌برند، یا به سردخانه‌ها منتقل می‌کنند، ببینید.”
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
