انفجار در بدخشان نشانی از شکست حکومت طالبان دارد

در یک حادثه دلخراش، نثار احمد احمدی، سرپرست ولایت بدخشان در شمال شرق افغانستان، در یک انفجار خودروی بمب گذاری شده در 6 جون 2023 کشته شد. این حادثه هولناک، توسط گروه داعش شاخه خراسان انجام شد که یادآور چالشی است که حکومت طالبان در افغانستان برای حفظ نظم و ثبات و استقرار اقتدار خود در کشور با آن مواجه است.

این رویدادها بخشی از یک سلسله حملات مرگبار علیه مقامات کلیدی طالبان است. گروه داعش مسئولیت بسیاری از این حملات را بر عهده گرفته است. این در حالیست که طالبان حملاتی را علیه اشخاص کلیدی داعش انجام داده‌اند، اما حملات همچنان ادامه دارد و نشان می‌دهد که تلاش‌های ضد تروریستی این گروه ناکافی است. قبل از انفجار موتر بمب گذاری شده اخیر، در دسامبر 2022 رئیس پولیس ولایت نیز در حمله مشابهی کشته شده بود که داعش نیز مسئولیت آن را بر عهده گرفت. علاوه بر این، انفجاری در داخل مسجد در حین مراسم ترحیم آقای احمدی دست کم 19 کشته از جمله فرمانده پیشین امنیتی طالبان در شهر بغلان بر جای گذاشت.

از زمانی که طالبان در اگست 2021 قدرت را در افغانستان از سر گرفتند، داعش به عنوان یک تهدید مهم برای حکومت طالبان ظاهر شده است. این گروه در تلاش برای تضعیف حکومت طالبان، مقامات حکومت طالبان را هدف قرار داده و صدها نفر از جمله خارجی‌ها و اعضای اقلیت هزاره را کشته و زخمی کرده است.

این حوادث چالش های فزاینده امنیت داخلی را که دولت طالبان با آن مواجه است، نشان می دهد، زیرا تلاش می کند تا اقتدار و کنترل خود را در کشوری که سال ها شاهد جنگ و درگیری بوده است، تثبیت کند. اگرچه طالبان حملاتی را علیه اعضای داعش انجام می‌دهند، اما تاکنون نتوانسته‌اند خشونت را سرکوب کنند و امنیت مقامات خود و عموم مردم را تامین نمایند.

سلسله حوادث خشونت آمیز اخیر این سوال را مطرح می کند: آیا طالبان در حکومتداری شکست خورده است؟ ناتوانی طالبان در تضمین امنیت مقامات خود در برابر حملات داعش و دیگر گروه‌های افراطی نشان‌دهنده فقدان کنترل است و تردیدهای جدی را در مورد توانایی آن در اداره کشوری ایجاد می‌کند که به شدت نیاز به ثبات و امنیت دارد.

چنین وضعیتی می تواند پیامدهای بدی داشته باشد. اولاً، خیال و فکر یک درگیری طولانی مدت در داخل کشور را مطرح می کند، با گروه هایی مانند داعش که در تلاش برای بی ثبات کردن حکومت طالبان هستند. ثانیاً، هر گونه تلاش برای بازسازی و توسعه در کشوری که قبلاً توسط سال ها جنگ  و درگیری ویران شده است، به خطر می افتد. در نهایت، ادامه بی‌ثباتی ممکن است به طور بالقوه منجر به یک بحران انسانی گسترده تر شود، دلیل آنکه این غیرنظامیان هستند که بار عمده خشونت‌های فزاینده را متحمل می‌شوند.

در حالی که به نظر می رسد طالبان گام هایی را برای مهار فعالیت های غیرقانونی مانند کشت تریاک برداشته است، خشونت های فزاینده و ترورهای هدفمند نشان می دهد که دولت در تلاش برای حفظ نظم و قانون است. این نگرانی ها را در مورد آینده افغانستان تحت حاکمیت طالبان و احتمال تداوم بی ثباتی و خشونت افزایش می دهد.

تشدید خشونت ها در افغانستان، که نمونه آن بمب گذاری های اخیر در ولایت بدخشان است، بر شکست طالبان در تامین امنیت کشور و پایبندی به وعده های خود برای ثبات تاکید می کند. پیامدهای بالقوه، از درگیری داخلی گرفته تا بی ثباتی منطقه ای، نیازمند توجه فوری جامعه بین المللی است. باید دید که آیا طالبان می‌تواند استراتژی‌های خود را برای مبارزه مؤثر با این چالش‌ها تطبیق دهد یا اینکه افغانستان همچنان مرکز درگیری و بی‌ثباتی خواهد بود.

(مدرن دیپلماسی / 11 جون 2023)

 

 

 

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x