ان‌پی‌آر: طالبان مسیر کمک‌ها را به نفع خود تغییر داده‌اند

نشریه آمریکایی «ان‌پی‌آر» در گزارشی نوشته است که طالبان با ارعاب و تهدید کردن امدادگران مسیر کمک‌های بشردوستانه را به نفع خود و اعضای گروهشان تغییر داده‌اند.

در گزارش این نشریه، که روز جمعه ۲۳ جون منتشر شده است، با شش امدادگر افغان در پنج استان افغانستان مصاحبه شده است. این امدادگران تجربه‌هایشان را از مداخله طالبان در توزیع کمک‌های بشردوستانه بیان کرده‌اند که چگونه این گروه با تهدید، و حتی دست یازیدن به خشونت، این کمک‌ها را به اعضایش انتقال می‌دهد.

این کارمندان موسسات خیریه گفته‌اند که آن‌ها برای تشخیص نیازمندان در سطح ولایات و شهرها مطالعاتی می‌کنند، اما سرانجام بیشتر کمک‌ها بین کسانی توزیع می‌شود که مورد نظر طالبان باشند.

«ان‌پی‌ار» به‌نقل از کارمند یک موسسه خیریه بین‌المللی که کمک‌های غذایی از جمله آرد و برنج و روغن در شمال افغانستان تقسیم و توزیع می‌کند نوشته است که اعضای محلی طالبان فهرستی از افراد خودشان را به این دفتر می‌دهند که باید به آن‌ها کمک شود.

«م‌. ف.» (نام مستعار)، کارمند یکی از موسسات خیریه در شمال افغانستان، تاکید کرده است: «برخی از افراد محدود در فهرست ممکن است نیازمند باشند، اما دیگران از اعضا یا فرماندهان طالبان‌اند و واجد شرایط این موسسه برای دریافت بسته‌های کمکی نیستند.»

به گفته او، مقام‌ها یا وزارتخانه‌های طالبان این دستور را رسما به موسسات خیریه نمی‌دهند و معمولا این درخواست‌ها شفاهی است، اما در صورتی که موسسه این دستورها را جدی نگیرد، کارمندانش با تهدید روبه‌‎رو می‌شوند.

م. ‌ف. توضیح می‌دهد: «اگر ما از اجرای آن دستور خودداری کنیم، کارمندانمان تهدید و بازداشت می‌شوند و حتی به اتهام‌های بی‌اساس مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند.»

یکی از کارمندان یک موسسه دیگر در جنوب افغانستان، که در بخش کودکان فعالیت می‌کند، گفته است که طالبان این موسسه را زیر فشار می‌گذارند که به پروژه‌های مورد حمایت طالبان، از جمله ساختن مدرسه‌های دینی، کمک کند.

مریم (نام مستعار) به ان‌پی‌آر گفته است که طالبان حتی به این موسسه غیردولتی فشار آورده‌اند که افراد گروهشان را برای مقام‌های مدیریتی استخدام کند. به گفته مریم، طالبان فهرستی از افرادی را برای این موسسه پیشنهاد کرده‌اند که به آن‌ها باید کمک شود، در حالی که افراد این فهرست از مقام‌های طالبان‌اند و افرادی به‌مراتب نیازمندتر از آن‌ها وجود دارد.

مریم می‌گوید زمانی که موسسه به خواست‌های آن‌ها پاسخ منفی داد، آن‌ها گفتند که به فعالیت‌های این موسسه در بخش کودکان در افغانستان نیازی نیست و باید بسته شود.

او تاکید می‌کند: «به‌محض اینکه یکی از رهبران طالبان را متقاعد کنیم که به ما اجازه کار بدهند، فرماندهان دیگر این گروه مخالفت می‌کنند و مطالبات جدیدی مطرح می‌کنند و این مسائل را نمی‌شود تحمل کرد.»

این کارمند موسسه امدادرسان که در بخش کودکان در افغانستان فعالیت می‌کند تصریح کرد که با طالبان در حال گفت‌وگو هستند: «سازمان ما بسیاری از خواست‌های طالبان را رد کرد، اما شما نمی‌توانید با صاحبان قدرت مخالفت کنید. بسیاری از پروژه‌های حیاتی ما متوقف شد.»

مریم درباره تلاش‌های طالبان برای جمع‌آوری پول از کار خیریه‌اش می‌گوید: «دردآور است، زیرا این کار بر بسیاری از کودکان، به‌ویژه آن‌هایی که زیر خط فقر زندگی می‌کنند، اثر می‌گذارد.»

گزارش ماه آپریل سربازرس ویژه آمریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار، SIGAR) نشان می‌دهد که ۳۹ مورد تهدید یا ارعاب علیه امدادگران در سال ۲۰۲۲ ثبت شده است.

پیش از این، در ماه آوریل، جان سوپکو، رئیس سیگار، در حالی که با کمیته نظارت و پاسخگویی کنگره صحبت می‌کرد، در مورد سوءاستفاده از دلارهای مالیاتی آمریکا در افغانستان ابراز نگرانی کرد.

جان سوپکو، بازرس ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان، نیز در گزارشی که اواخر ماه فبروری منتشر کرد گفت که طالبان به بهانه مالیات، خدمات اداری، و مجوز فعالیت، از سازمان‌های فعال در کمک‌های بشردوستانه پول می‌گیرند و به این صورت، از کمک‌ها سوءاستفاده می‌کنند.

جان سوپکو چهارشنبه گذشته در کمیته نظارت کنگره گفت هیچ اطمینانی وجود ندارد که طالبان به پول‌هایی که دولت آمریکا به افغانستان می‌فرستد دسترسی نداشته باشند.

او گفت هیچ جنگجوی طالبان را که گرسنه به نظر برسد در تلویزیون ندیده است و برعکس، همه آنان چاق و خوشحال‌اند، اما کودکان گرسنه افغان را که از شدت فقر رنج می‌برند، فراوان می‌توان در تلویزیون دید.

منبع: ان پی آر

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x