اوچا: افغانستان دومین شمار بلند آواره‌های داخلی را دارد

دفتر هماهنگ‌‌کننده‌ کمک‌‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا) در گزارشی گفته است که افغانستان نزدیک به شش اعشاریه سه میلیون آواره داخلی دارد که آنان با آوارگی طولانی‌‌مدت روبه‌رو اند.

اوچا وضعیت آواره‌های داخلی را نگران کننده خوانده و افزوده است که افغانستان دومین شمار آواره‌های داخلی را جهان دارد.

در گزارش این نهاد آمده است که بسیاری از این آواره‌های داخلی در بیش از یک‌ دهه‌ی گذشته خانه‌های خود را ترک کرده‌اند.

در این گزارش آمده است: «در حال حاضر حدود شش اعشاریه سه میلیون نفر یعنی از هر هفت شهروند افغانستان یکی آن با آوارگی طولانی‌مدت مواجه هستند و بسیاری از آن‌ها بیش از یک دهه پیش خانه‌های خود را ترک کرده‌اند. این بیشترین تعداد آواره‌های داخلی در جنوب آسیا و دومین در سراسر جهان است.»

حدود ۸۰۰ خانواده آواره داخلی در منطقه‌ی چهارراه سرسبزی در ناحیه چهارم شهر کابل زندگی می‌کنند. شکریه که با شش فرزندش در این محل بودوباش دارد، می‌گوید که برای شان بیست روز فرصت داده شده تا این‌جا را ترک کنند.

شکریه افزود: «حدود ۱۸ یا ۱۹ سال می‌شود این‌جا زندگی می‌کنیم، حالا ما را از این‌جا می‌کشند، حیران ماندیم که کجا برویم.»

عادله یکی دیگر از بی‌جاشده‌ها گفت: «در این خیمه زندگی می‌کنیم وقتی باران می‌باید زیر خیمه آب می‌آید. تعداد ما در خانواده هفت نفر است و کاری‌گر هم نداریم.»

با این حال وزارت مهاجران و برگشت‌کننده‌ها می‌گوید که زمینه برگشت آواره‌های داخلی به ولایت‌های شان، فراهم شده است.

عبدالرحمن راشد معین وزارت مهاجران و برگشت‌کننده‌ها گفت: «به هر ولایتی که می‌روند، در ریاست مهاجران آن ولایت این‌ها ثبت می‌شوند و گاه گاهی با آنان کمک خواهد شد.»

پیش از این وزارت مهاجران و برگشت‌کننده‌ها آمار داده بود که سه میلیون آواره داخلی در کشور وجود دارد که یک میلیون آن به مناطق اصلی شان انتقال داده شده‌اند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x