بازداشت مهاجران افغان در پاکستان؛ «با گریه و التماس همسرم رها شدم»

با افزایش سطح خشونت‌ها و ناامنی‌ها در پاکستان، پلیس این کشور بازداشت مهاجران افغان را تشدید کرده است. برخی از مهاجران افغان به ایندیپندنت فارسی گفتند که پلیس پاکستان شبانه به محله‌های اسکان مهاجران افغان یورش می‌برد و مهاجران را، چه دارای مدرک اقامت قانونی باشند و چه فاقد آن، به بازداشتگاه‌های پلیس می‌برند.

داوود (نام مستعار) از مهاجران افغان در اسلام‌آباد پاکستان، اواسط هفته گذشته با هجوم نیروهای پلیس به محل اقامتش در معرض بازداشت قرار گرفت.

او گفت که حدود یک سال پیش از ترس حمله‌های انتقام‌جویانه طالبان با ویزا وارد پاکستان شده‌ است، اما فشار پلیس بر مهاجران افزایش یافته است.

او گفت: «نیروهای پلیس به ساختمانی که ما زندگی می‌کنیم، وارد شدند و خیلی از افغان‌ها را بازداشت کردند. پلیس به زور وارد آپارتمان ما شد و من هم را می‌خواستند بازداشت کنند، اما همسر باردارم با گریه و زاری زیاد از پلیس خواست که من را بازداشت نکنند.»

او افزود که با التماس وگریه همسرش، پلیس پاکستان از بازداشت او صرف‌نظر کرد، اما شمار زیادی از دیگر مهاجران مرد را با خود به پاسگاه بردند.

داوود روایت می‌کند که پس از این رویداد، وضعیت سلامتی همسرش وخیم شده است و همواره از احتمال هجوم دوباره پلیس به آپارتمانشان در هراس است.

داوود نیز مانند هزاران تن از شهروندان افغان به دلیل پیشینه همکاری با نیروهای خارجی در دوران حکومت پیشین، نمی‌تواند به افغانستان زیر حاکمیت طالبان برگردد و از همین رو، امیدوار است که هرچه زودتر پناهندگی آمریکا یا یکی از کشورهای اروپایی را دریافت کند.

در یک ماه گذشته، چند حمله مرگبار در پاکستان رخ داده است و مقام‌های این کشور، حکومت طالبان را به مهار نکردن تهدید «تی‌تی‌پی» علیه اسلام‌آباد متهم می‌کنند. وزارت خارجه پاکستان، پنجشنبه، سوم اگست، گفته بود که سه مهاجم انتحاری که ۱۲ جولای به یک قرارگاه نیروهای امنیتی این کشور در منطقه ژوب پیشاور حمله کردند، شهروندان افغان و اهل قندهار بودند.

پس از حمله ژوب، جمعیت علمای اسلام به رهبری مولانا فضل الرحمان، روحانی تندرو در پیشاور، هدف حمله انتحاری قرار گرفت که به کشته شدن بیش از ۵۰ تن انجامید. هرچند مسئولیت این حمله را شاخه خراسان دولت اسلامی (داعش) بر عهده گرفت، مقام‌های پاکستان، حکومت طالبان را به پناه ‎‌دادن به تروریست‌ها متهم کردند. طالبان این اتهام را همواره رد می‌کنند و تاکید دارند که اجازه نمی‌دهند از خاک افغانستان علیه هیچ کشوری استفاده شود.

این حمله‌ها باعث شده است که اخراج و بازداشت مهاجران افغان در پاکستان افزایش یاید و پلیس این کشور نیز به «آزار و اذیت» مهاجران بپردازد. شماری از مهاجران افغان ادعا می‌کنند که برخی از نیروهای پلیس برای اخاذی، آن‌ها را بازداشت می‌کنند و با گرفتن پول، رها می‌کنند.

پلیس پاکستان به این اتهام‌ها پاسخ نداده است.

ماه آپریل گذشته، پس از اعتراض‌های هزاران تن از هواداران حزب تحریک انصاف در پیوند با بازداشت عمران‌خان، نخست‌وزیر پیشین پاکستان، پلیس پاکستان شماری از مهاجران افغان را نیز به اتهام شرکت در این اعتراض‌ها بازداشت کرد.

پس از این اقدام، حکومت طالبان با صدور بیانیه‌ای، تاکید کرد که مهاجران افغان در اعتراض‌های داخل پاکستان نقش ندارند و باید از زندان رها شوند.

وزارت مهاجران و عودت‌کنندگان طالبان جمعه، (۴ اگست)، اعلام کرد که ۹۴۶ مهاجر افغان از طریق گذرگاه اسپین بولدک از پاکستان وارد ولایت قندهار شدند. این وزارتخانه گفت که پلیس پاکستان نیز ۱۸ تن از مهاجران افغان را از طریق گذرگاه تورخم به استان ننگرهار اخراج کرده است.

بنا بر بیانیه وزارت مهاجران وعودت‌کنندگان طالبان، این شمار از مهاجران به ‌دلیل نداشتن مدرک اقامت قانونی بازداشت شده و یک ماه یا بیشتر، در زندان‌های پاکستان سپری کرده بودند.

با سقوط حکومت افغانستان در اوت ۲۰۲۱ به‌دست طالبان، هزاران تن از نظامیان، کارکنان حکومت پیشین و شهروندان به کشورهای همسایه شامل ایران و پاکستان رفته‌اند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x