بحران گرسنگی؛ تهدیدی در برابر کودکان افغانستان در ۲۰۲۴

صندوق نجات کودکان در گزارشی گفته که در سال آینده میلادی (۲۰۲۴) از هر سه کودک در افغانستان یکی آن با گرسنگی روبه‌رو می‌شود.

یافته‌های صندوق نجات کودکان نشان می‌دهند که نزدیک به ۱۶ میلیون نفر در افغانستان تا ماه مارچ سال ۲۰۲۴ با ناامنی غذایی روبه‌رو خواهند شد که بیش از ۷ میلیون آن کودکان اند.

در گزارش آمده است که فرصت‌های شغلی در زمستان پیش‌رو کاهش می‌یابند و بهای مواد خوراکی و سوخت معمولا افزایش می‌یابد که سبب افزایش فقر در میان شهروندان افغانستان می‌شود.

صندوق نجات کودکان گفته است: «تخمین زده می‌شود که ۱۵.۸ میلیون نفر (بیش از یک سوم جمعیت افغانستان) تا قبل از مارچ ۲۰۲۴ با عدم مصوونیت غذایی حاد روبه‌رو شوند که تقریباً نیمی از آن‌ها یعنی ۷.۸ میلیون این آمار کودکان اند».

شماری از باشنده‌های پایتخت می‌گویند که با رسیدن فصل سرما، چالش‌های آنان چند برابر شده است.

در سوی دیگر، کودکان در پایتخت هم می‌گویند که چالش‌های اقتصادی آنان را ناگزیر ساخته است تا کارهای شاق انجام دهند.

مهدی، با شکایت از نبود کار و نرسیدن کمک‌های بشری به خبرنگار طلوع‌نیوز گفت: «کاری‌گر در خانه نداریم روز ۲۰۰ تا ۳۰۰ کار می‌کنم خواست ما از دولت این است که برای ما زمینه کار را فراهم کند.»

فرشاد، کودک کار به خبرنگار طلوع‌نیوز گفت: «پدرم هیچ کار نمی‌کند خودم همین‌جا می‌آیم بولانی‌ها را می‌فروشم و پولش را به خانه یک چیزی می‌برم».

از سویی‌هم، اداره هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد گفته است که از ماه جنوری تا اکتبر ۲۰۲۳ میلادی برای نزدیک به ۲۳ میلیون شهروندان افغانستان کمک شده است.

این نهاد آمار داده که کمک‌های انجام شده در ده ماه سال روان میلادی، بیش از دو میلیارد دالر هزینه داشته است.

اداره هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل گفته است:  «بین جنوری تا اکتبر ۲۰۲۳، سازمان‌های بشردوستانه فعال در افغانستان به ۲۱.۳ میلیون نفر با پشتیبانی‌های خوراکی و معیشتی، به ۱۳.۷ میلیون نفر با مراقبت‌های بهداشتی، به ۸.۹ میلیون نفر با پشتیبانی‌های آب، ۴.۸ میلیون کودک و زنان باردار و شیرده با کمک‌های تغذیه، کمک کرده‌اند».

عبداللطیف نظری، معین مسلکی وزارت اقتصاد به طلوع‌نیوز گفت:  «کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد تاثیرات نسبی بر کاهش فقر داشته اما تقاضای ما از نهادهای امدادی از جمله نهادهای سازمان ملل متحد این است که کمک‌ها در بخش‌های انکشافی مورد توجه قرار گیرد».

این در حالی‌ست که کمیته بین‌المللی نجات در گزارشی گفته که در سال آینده میلادی، تغییرات اقلیمی، تشدید درگیری‌های مسلحانه، فشارهای اقتصادی و کاهش پشتیبانی‌های بین‌المللی بحران‌های بشردوستانه را در سراسر جهان به ویژه در افغانستان بیش‌تر خواهد کرد.

فهرستی که از سوی این کمیته نشر شده، نشان می‌دهد که ۲۰ کشور به‌شمول افغانستان در سال ۲۰۲۴ با خطر بدترشدن بحران بشری روبه‌رو هستند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x