برنامه جهانی غذا: به ده میلیون افغان معروض به گرسنگی کمک کرده نمی‌توانیم

رییس برنامهٔ جهانی غذا در افغانستان بار دیگر از وضعیت ۱۰ میلیون نفر در آن کشور ابراز نگرانی کرده است که با گرسنگی شدید روبرو استند و این سازمان به دلیل نبود بودجه نمی‌تواند به آنها کمک کند.

سیاو وی لی وضعیت افغانستان را “ناامیدکننده” خوانده، اما گفته است: “من همچنان فکر می‌کنم که در این کشور ما توانسته ایم نشان دهیم که چیزی وجود دارد که می‌توانیم روی آن کار کنیم”.

برنامه جهانی غذا روز یکشنبه نهم جولای (۱۸ سرطان) مصاحبهٔ رییس این اداره را در تویتر نشر کرده که در آن گفته است ۱۰ میلیون افغان با گرسنگی شدید روبرو استند، اما سازمان ملل متحد بودجه‌ای برای کمک به آنها ندارد.

این مسوول برنامه جهانی غذا گفت که پس از اگست۲۰۲۱، شمار افغان‌های معروض با گرسنگی شدید در زمستان به ۲۳ میلیون نفر می‌رسید، اما در نتیجۀ کمک‌های نهادهای امدادرسان این رقم اخیراً به حدود ۱۵ میلیون کاهش یافته است.

سیاو وی لی گفت که اگرچه تعداد افغان‌هایی که با گرسنگی شدید روبرو استند، کاهش یافته است، اما به نیازهای آنها به طور گسترده توجه نمی‌شود، که مقامات برنامه جهانی غذا در این رابطه نگرانی عمیق دارند.

به گفتۀ برنامه جهانی غذا، گرسنگی شدید، عدم مصوونیت غذایی و قحطی اغلب ناشی از جنگ، خشکسالی، شرایط اقلیمی و سایر بلایای طبیعی و غیرطبیعی است.

رییس برنامهٔ جهانی غذا در افغانستان گفت که در حال حاضر ۱۵ میلیون نفر در افغانستان با گرسنگی شدید روبرو هستند و این اداره تنها می‌تواند به پنج میلیون آنها مواد غذایی کمک کند.

سیاو وی لی با بیان اینکه “خیلی نگران فصل زمستان” می‌باشد، گفته است:‌ “برنامه جهانی غذا برای ادامه کمک‌ها در فصل زمستان با کمبود یک میلیارد دالری مواجه است”.

همچنان او می‌گوید که در سال میلادی، جهت کمک‌رسانی به افغان‌های نیازمند، به طور تخمینی به ۲.۲ میلیارد دالر این اداره نیاز دارد.

این در حالی است که سال گذشته کمیسیون اروپا ۶۶۰ میلیون یورو در اختیار این ادارۀ ملل متحد قرار داد که بعد از ایالات متحده و آلمان بزرگترین کمک برای افغان‌ها از طریق برنامۀ جهانی غذا بود.

درآمد و غذای اندک

علاوه بر گسترش همه‌گیری کروناویروس، بازگشت طالبان به قدرت در اگست ۲۰۲۱، و جنگ اوکراین نیز بر افزایش قیمت مواد غذایی در افغانستان تاثیر گذاشته است.

برنامه جهانی غذا می‌گوید که افغانستان از نظر مواد غذایی به میزان قابل توجهی به واردات وابسته است.

این ادارۀ ملل متحد می‌افزاید که سال گذشته، در آغاز حمله نظامی روسیه بر اوکراین، قیمت مواد غذایی به شدت افزایش یافت که توام با بیکاری و محدودیت فرصت‌های اقتصادی بود.

شاو وی لی گفت: “با همه‌گیری کروناویروس ما دیدیم آنهایی که روزمزد کار می‌کردند، ممکن در هفته سه بار فرصت کارکردن به دست می‌آوردند، اما اکنون آنان یک، یک‌ونیم و تا دو روز فرصت کاری گیر می‌آورند”.

به گفتۀ او، این بدان معناست که مردم نصف یا کمی بیشتر یا کمتر از آنچه قبلاً به دست می‌آوردند، اکنون به دست می‌آورند، چون افزایش قیمت مواد غذایی بر آنها تاثیر می‌گذارد و قدرت خرید مردم بیشتر از نصف کاهش یافته است.

او گفت که اگرچه مواد غذایی به طور گسترده در بازار موجود است، اما با وجود این دسترسی به آن وجود ندارد.

به گفتۀ رییس برنامه جهانی غذا، با توجه به تحریم‌های بین‌المللی علیه حکومت طالبان از جمله ایالات متحده امریکا، فکر می‌کند که تنها کمک‌های بشردوستانه برای پایان دادن به بحران انسانی در افغانستان کافی نیست.

خشکسالی سه ساله در افغانستان

رییس دفتر برنامه جهانی غذا در افغانستان در این مصاحبه به اثرات خشکسالی مداوم سه سال اخیر در افغانستان اشاره کرد و گفت که این یکی از عوامل مهمی است که بر وضعیت معیشتی در افغانستان تاثیر منفی گذاشته است.

شاو وی لی می‌گوید که به دلیل خشکسالی، دهقانان مجبور شده اند که برای تامین مواد غذایی خانواده‌های شان، اموال منزل خود را بفروشند.

به گفتۀ او هم اکنون بسیاری از خانواده‌ها قرضدار استند و محصولی که امسال کشت می‌کنند، مجبور اند که در بدل قرض خود بپردازند.

رییس برنامه جهانی غذا معتقد است که پس از ختم خشکسالی دو تا سه سال نیاز است تا خانواده‌های دهقانان روی پا بایستند.

بر اساس برآوردهای برنامه جهانی غذا، در دو سال گذشته کمبود گندم در افغانستان ۴۰ درصد بوده است و امسال ممکن است دهقانان تا ۳۵ درصد با کمبود گندم مواجه شوند.

با توجه به این معضل، هفته گذشته برنامه جهانی غذا گزارش داد که سومین سال خشکسالی در افغانستان و هجوم ملخ‌ها به مزارع گندم در ولایات شمالی کشور، سبب خواهد شد که این کشور با کمبود گندم مواجه شود.

گزارش همچنان گفته است که هجوم مداوم ملخ در شمال افغانستان یک چهارم از برداشت گندم امسال (۱.۲ میلیون تن به ارزش ۴۸۰ هزار دالر) را تهدید می‌کند.

با وجود این مشکل، برنامه جهانی غذا در آخرین گزارش خود گفته است که هرچند پیش‌بینی‌ می‌شود تولید گندم در افغانستان نسبت به سال‌های گذشته بهبود یابد، اما ولایات غربی احتمالاً همچنان برداشت‌ کمتر از حد میانگین را تجربه می‌کنند.

این در حالی است که عطاالله عمری، سرپرست وزارت زراعت، آبیاری و مالداری حکومت طالبان از افزایش ۲۰ درصدی حاصلات گندم در سال روان خبر داده است.

او به تازگی در مصاحبه‌ای با تلویزیون ملی تحت کنترول طالبان گفته است که امسال تا اکنون پنج میلیون متریک تن گندم برداشت شده است.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x