بریکس و افغانستان

چند روز پیش، معاون سخنگوی امارت اسلامی افغانستان، حمدالله فطرت، گفت که آنها رسماً نامه ای به سازمان بریکس ارسال کرده و خواستار مشارکت هیئتی به ریاست معاون اقتصادی ریاست الوزار (ملا برادر) در این جلسه شده اند.

اگرچه افغانستان به طور مستقیم عضو سازمان بریکس نیست، اما امارات اسلامی افغانستان با نگاهی به موقعیت جغرافیایی و استراتژیک افغانستان به خوبی می داند که عضویت افغانستان در این سازمان برای همکاری های بین المللی و پیشرفت اقتصادی مهم است .

در اینجا در این مقاله ابتدا به سازمان بریکس می پردازیم و سپس به بررسی شرایط حضور در این سازمان می پردازیم و سپس به فوائد عضویت و همچنین نگرانی های ناشی از آن اشاره می کنیم: بریکس یک سازمان اقتصادی بین المللی است. این کشور توسط پنج کشور مهم جهان تأسیس شده است: برازیل، روسیه، هند، چین و ساوت افریکا. این سازمان برای تقویت همکاری های بین المللی، پیشرفت اقتصادی و ثبات سیاسی ایجاد شد.

در سال جاری با مشارکت ایران، مصر، اتیوپی، امارات متحده عربی و عربستان، کشورهای موسس آن که چین، روسیه، برازیل، ساوت افریکا و هند هستند نیمی از جمعیت جهان و یک چهارم جی دی پی کل جهان را داراست. جدای از آن، کشورهای عضو سازمان بریکس یک چهارم صادرات جهان را در اختیار دارند و از ستون های مهم اقتصادی جهان به شمار می روند.

به دلایل زیادی عضویت در بریکس برای افغانستان فوایدی دارد و در عین حال خالی از مشکل نیست. اول: بریکس یک سازمان اقتصادی بین المللی است و کشور فقیری مانند افغانستان که به واردات متکی است، بهترین شانس را دارد تا اقتصاد رو به مرگ خود را به عنوان عضوی از این سازمان حفظ کند.

ثانیاً، بریکس برخلاف چارچوب اقتصادی غربی، چارچوبی شرقی است و این چارچوب اقتصادی غرب و نهادها و رویه‌های اقتصادی غرب محور در 20 سال گذشته در اینجا نتیجه نداده است و در این شرایط این چارچوب می تواند برای افغانستان مفید باشد.

سوم: موقعیت استراتژیک و ژئواکونومیک افغانستان می تواند دهلیز خوبی برای کشورهای بریکس باشد و اینکه کشورهای عضو بریکس در اطراف آن واقع شده اند، می تواند جغرافیای خوبی برای حمل و نقل تجاری در نظر گرفته شود.

چهارم: همچنین چین و روسیه که با مقامات فعلی در ارتباط هستند نیز خواهان عدم وابستگی کشور به غرب هستند، بنابراین ممکن است عضویت را تسهیل کرده و از آن حمایت کنند.

اما شرایطی برای این کار وجود دارد؛ اول اینکه امارت اسلامی افغانستان رسماً توسط جامعه جهانی به رسمیت شناخته نشده است، مشارکت افغانستان در بریکس بدون به رسمیت شناختن بین المللی غیر ممکن است و این شرط اولین شرط برای همه روابط بین المللی و خلاصه هر چیز است.

دوم اینکه افغانستان برای خروج از بحران اقتصادی کنونی و دستیابی به رشد اقتصادی ثابت در شرایط کنونی همچنان به کوشش های دوامدار برای عضویت در کشورهای بریکس نیاز است اما اگر پروژه های بزرگی در سکتور معدن، ترانزیت، انتقال انرژی و سایر بخش ها اجرا شود، به زودی می توان آن را انجام داد.

سوم این که ثبات سیاسی و امنیتی برای کشورهای عضو بریکس مهم است، زیرا بدون ثبات و امنیت سیاسی، اقتصاد نمی تواند رشد کند و همچنین اصلاح قوانینی است که رشد اقتصادی و تجار را تسهیل می کند. به عنوان پیش شرط لازم است و این شرط نیز بسیار ضروری است.

اما با وجود این، مخالفت غرب و ایالات متحده نیز مشکل ساز خواهد بود و کوشش خواهند کرد تا این کشور را که 20 سال اشغال کرده بودند را از عضویت در بریکس جلوگیری کنند.

کابل تکی کام

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x