به دلیل سیاست های ظالمانه پاکستان: بسیاری ها خواهان توقف جریان آب دریای کنر به این کشور هستند

برخی از فعالان در شبکه‌های اجتماعی از جمله طالبان کمپاینی را برای مهار آب دریایی کنر که به پاکستان سرازیر می‌شود، آغاز کرده اند.

این کمپاین پس از آن آغاز شده که حکومت موقت پاکستان روند اخراج مهاجران افغان فاقد سند اقامت از این کشور را شروع کرده است.

این فعالان می‌گویند که در پاسخ به این تصمیم پاکستان، باید جلو سرازیر شدن آب دریای کنر به پاکستان گرفته شود.

یکی از شرکت کنندگان این کمپاین آنلاین به نام عطاالله خوگیانی به رادیو آزادی گفت، مردم خواهان کنترل آب هستند و حاضر به همکاری لازم نیز هستند:

“در این حالت مردم مشتاق هستند تا به هر طریق ممکن در مورد ساخت این بند اقدام کنند، خیلی‌ها گفته اند کمک مالی می‌کنند و عده‌ای هم قول داده اند که رایگان روی آن کار کنند، بنابر این یک اراده به کار است و دولت باید مسئولیت بگیرد و اقدام کند.”

محمد مبین خان، سخنگوی پیشین فرماندهی امنیۀ حکومت طالبان در کابل و یکی از فعالان شبکه‌های اجتماعی که به جنرال مبین شهرت دارد، نیز می‌گوید که تنها راه افغان‌ها برای افزایش فشار بر پاکستان، آب دریای کنر است که باید جلو جریان به پاکستان آن گرفته شود.

او به رادیو آزادی گفت که حاضر است برای مهار آب دریای کنر هر گونه کمکی انجام بدهد:

“اگر به قیمت سرم هم تمام شود، بخاطر بند دریای کنر دریغ نخواهم کرد. در صورت نیاز طلاهای مادر، خواهر و همسرم را در خانه دارم که می‌توانم آنها را بخاطر این بند بفروشم. وسیله دیگری ندارم و نیازی هم به آن نیست. اما اگر لازم باشد طلاهای خانه‌ام را که به ارزش ۲ یا سه صد هزار افغانی است بخاطرش بفروشم و به بند می‌روم آنجا کار می‌کنم.”

اما آیا حکومت طالبان قصد ساختن چنین بندی را دارد؟

قاری مطیع‌الله عابد، سخنگوی وزارت آب و برق حکومت طالبان تا زمان نشر این گزارش به سوالات رادیو آزادی در این باره پاسخ نداد.

با این حال شیرمحمد عباس ستانکزی، معین سیاسی وزارت خارجۀ حکومت طالبان امروز در نشستی زیر نام “کنفرانس توسعۀ اقتصادی آیندۀ افغانستان” در کابل گفت که آنها متعهد اند که آب‌های افغانستان را مدیریت کنند.

« آب ما تا این زمان درست مدیریت نمی‌شد، قبلاً به کشورهای همسایه سرازیر می‌شد، اما همسایگان ما هنوز هم خوشحال نیستند و حتی از ما تشکر نمی‌کنند. اکنون امارت اسلامی متعهد به کنترل و مدیریت آب‌های افغانستان است.»

درخواست و وعدۀ مدیریت آب‌های افغانستان بار دیگر در حالی مطرح می‌شود که روابط حکومت طالبان در افغانستان با کشورهای همسایه به دلیل اخراج پناهجویان فاقد سند اقامت، آب و برخی مسائل سیاسی دیگر بدتر شده است.

حکومت موقت پاکستان روند مرحلۀ اول اخراج مهاجرین فاقد سند افغان را آغاز کرده که شامل بیش از ۱.۷ میلیون تن می‌شود.

با وجود خواسته‌های حکومت طالبان، کشورهای مختلف و سازمان‌های بین‌المللی، حکومت پاکستان هنوز این روند را متوقف نکرده است.

به بیان مقام‌های پاکستانی روزانه ۱۰ هزار مهاجر افغان به وطن‌شان بازگشت داده می‌شوند.

بخش پشتو آزادی رادیو

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x