تلاش چین برای ایجاد ثبات در افغانستان

طالبان امضای یک قرارداد چند میلیون دالری با شرکت نفت و گاز آسیای میانه سین کیانگ در کابل را به عنوان اولین پیروزی بزرگ اقتصادی خود از زمان بازگشت امارت اسلامی در اگت 2021 اعلام می کنند. با این قرارداد 540 میلیون دالری پکن به حوزه آمودریا در شمال افغانستان دسترسی پیدا می کند.

اکثر ذخایر معدنی افغانستان تاکنون استخراج نشده اند. این حوضه بیش از یک دهه قبل از امضای این توافقنامه توسط جمهوری سابق برای انکشاف برنامه ریزی شده بود. دولت موقت که توسط طالبان تأسیس شد به دنبال یک پیروزی اقتصادی بزرگ بود، در عین حال تلاش کردند در مقابل سایر کشورها خودنمایی کنند.

فراتر از سیاست و خودنمایی، واقع گرایی و اجرای توافق بسیار مهم خواهد بود. هدف اصلی ژئوپلیتیک چین دور نگه داشتن افغانستان و آسیای مرکزی از غرب بوده است، اما این هدف با حمله روسیه به اوکراین در سال گذشته تهدید شد. به جز تاجیکستان، چندین کشور در منطقه از ورود طالبان حمایت کردند زیرا آنها به دنبال دامن زدن به اختلافات مرزی نبودند. امروز آنها در مورد همکاری منطقه ای با این گروه به طور آشکار بحث می کنند. حمله روسیه به اوکراین همچنین به ایالات متحده اجازه داد تا در آسیای مرکزی مجدداً درگیر شود.

چین از زمانی که طالبان کنترل را به دست گرفتند، کشوری بوده است که سفارت خود را بسته ننمود و از در دوستی با طالبان وارد شده اند.

به نظر می رسد پکن هیچ نگرانی امنیتی ندارد. این کشور، طالبان را تحت فشار قرار داده است تا علیه گروه های شبه نظامی تحت رهبری اویغورها که در خاک افغانستان فعالیت می کنند، مانند حزب اسلامی ترکستان، که اقدامات چین را در سین کیانگ هدف قرار می دهند، اقدام کنند. قابل بحث است که اخیراً طالبان تا چه حد با چین در این زمینه همکاری کرده است.

برای اطمینان از اینکه هر دو کشور به ابتکارات بزرگتری مانند ابتکار کمربند و جاده و کریدور اقتصادی چین-پاکستان متصل هستند، اقتصاد افغانستان در مرکز رویکرد چین به پاکستان قرار خواهد گرفت. وخامت سریع وضعیت امنیتی بین طالبان و پاکستان، به ویژه در مورد تحریک طالبان پاکستان، این پتانسیل را دارد که اهداف پکن را به خطر بیندازد.

در این میان، طالبان به دنبال ایجاد یک امارت اسلامی موفق متمایز از رژیم گذشته خود هستند. برای انجام این کار، آنها به یک اقتصاد نسبتاً کارآمد نیاز دارند تا دولت و گروه های مختلفی را که جنبش طالبان را در کل تشکیل می دهند، تأمین مالی کند.

در نتیجه، طبیعتاً این سؤال مطرح می شود که آیا پکن مایل است در ازای منابع طبیعی، کنترل طالبان را از نظر اقتصادی جایگزین کند یا خیر؟ و آیا معتقد است که هزینه استفاده از چنین استراتژی در حد ریسک پذیری آن است؟ در گذشته، تلاش‌های چین برای مدیریت از راه دور سرمایه‌گذاری‌ها و کسب‌وکارها در کشورهای دارای ریسک سیاسی با موفقیت متفاوتی روبرو شده است. اگر پکن قصد داشت با استفاده از چک سفید و یک پاکستان بی ثبات اقتصادی که با بادهای مخالف سیاسی و استراتژیک قابل توجهی روبرو است به برنامه اقتصادی خود در افغانستان دست یابد، ممکن است در این مرحله نیاز به تجدید نظر در رویکرد خود داشته باشد.

همکاری بین افغانستان و چین ممکن است به این بستگی داشته باشد که آیا معامله نفت با موفقیت انجام شود یا خیر. از سوی دیگر، پکن مراقب است که از تبدیل شدن به موضوع دیگری در داستان «قبرستان امپراتوری‌ها» جلوگیری کند.

(فرونتیر ایندیا / 13 جنوری 2023)

 

 

 

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x