در حالیکه به شمول اتحادیه جنرالان و نظامیان بازنشسته امریکایی، ائتلاف شماری از سازمان‌ها از دولت جوبایدن به جدیت خواسته‌اند که نیروهای خود را به اساس پیمان دوحه به تاریخ تعیین شده از افغانستان خارج کند، اما تعدادی از افراد در داخل هنوز هم برای بقای آنها دست و پا می‌زنند و شب و روز را برای این یک کرده‌اند که اشغالگران در افغانستان بمانند و به کشتار افغان‌ها دوام بدهند، تا اینها قدرت بی‌اختیار و دالر را از دست ندهند.
حنیف اتمر، وزیر امور خارجه اداره کابل از سفیر آلمان سپاسگذاری کرده‌است که بر خلاف پیمان امضا شده‌ی دوحه، مدت حضور نیروهای خود را تمدید کرده‌است.
جنرالان امریکایی به بایدن نوشته‌اند: رئیس جمهور! ما تمام اعضای این ائتلاف بسیار به جدیت می‌خواهیم که هر چه زودتر باید نیروهای خود را به اساس پیمان برگردانی. آنها افزوده‌اند: بدبختانه، نیروهای ما در افغانستان برای آنقدر مدت طولانی جنگیدند که اکنون پسران نخستین عساکر اعزام شده جوان شده‌اند و حالا قرار است پسران شان به جنگ فرستاده شوند. ما بالاخره تا چه زمانی به جنگ ناکام خود در افغانستان دوام می‌دهیم.
جالب اینست که اشغالگران امریکایی هم اینقدر احساس دارند که این جنگ را نادرست و ناکام می‌خوانند و جنگ تحمیل شده بر افغان‌ها می‌دانند. آنها اگرچه در این دو دهه، بر علاوه از تلفات سنگین جانی و مالی خود؛ صدها هزار افغان‌ها را به شهادت رساندند و اذیت کردند، اما بالاخره ناکامی خود را پی بردند و اگر در افغانستان می‌مانند، می‌دانند که با ذلت و شکست مواجه می‌شوند.
اما افرادی از داخل چنان ناسنجیده هستند که بر بقای اشغالگران افتخار می‌کنند و از کشته‌شدن افغان‌ها به دست آنها افتخار می‌کنند.
اگر اشغالگران برای یکروز هم اضافه‌تر می مانند اینها سپاسگذاری می‌کنند. در حالیکه حضور اشغالگران در افغانستان عامل تمام بدبختی هاست و به‌جز قتل عام افغان‌ها دیگر ارمغانی ندارد.
با این همه، مقامات اداره کابل بسیار به افتخار برای دوام اشغال و بقای اشغالگران تلاش می‌کنند.
ظاهر می‌شود که زادگان اشغال تنها از اشغال آکسیژن می‌گیرند. اگر اشغال و اشغالگران نباشند انها تاب ایستادگی در برابر ملت را ندارند.
این افراد باید دیگر از اینگونه کارهای بی‌شرمانه دست بگیرند، با سرنوشت افغان‌ها بازی نکنند، در برابر آرمان افغان‌ها که صلح، استقلال، آزادی و حاکمیت اسلامی است ایستاد نشوند.
الاماره
۲۰۲۱/۸/۴
