جنگجویان خارجی در ولایت بغلان کیستند؟

منابعی به تلویزیون آمو می‌گویند که شماری از جنگجویان خارجی زیر حمایت طالبان در چندین ساحه‌ی ولایت بغلان، جابه‌جا شده‌اند. دو منبع امنیتی از میان طالبان در گفتگو با آمو جابه‌جایی افراد مسلح خارجی را در چندین منطقه‌ی ولایت بغلان به ویژه شهر پلخمری را تأیید کردند. این منابع می گویند که پس از کشته شدن ایمن‌الظواهری، رهبر شبکه‌ی القاعده، افراد این شبکه «دست‌وپاچه شدند» و طالبان تصمیم گرفتند آن‌ها را در بغلان جابجا کنند.

یکی از این منابع که در بخش‌های امنیتی اداره‌ی طالبان کار می کند، به آمو گفت که پس از کشته شدن ایمن‌الظواهری، این جنگجویان خارجی نخست در فابریکه‌ی قند بغلان مرکزی جابجا شده بودند. به گفته‌ی این منبع، ترس از افشا شدن محل اختفای‌شان سبب شد که این جنجگویان به در کندک پیشین اردوی ملی در منطقه‌ی لَقَی‌ها در مسیر جاده‌ی بغلان-نهرین مستقر شوند. اما پس از مدتی کوتاه دوباره به منطقه‌ی «آب قول» و بعداً به ولسوالی بُرکه‌ی بغلان انتقال یافتند.

این منابع که حساسیت بالای امنیتی، اجازه‌ی نشر نام‌شان را به آمو ندادند، می‌گویند که حالا افراد شبکه‌ی القاعده، در روستای جولانِ دره‌ی کیان، ساحه‌ی کرکر شهر پلخمری و ولسوالی بُرکه‌ی نهرین جابه‌جا شده‌اند. آنان در ادامه تأکید کردند که این افراد، همه مسلح بوده و با موترهای «پیکَپ شیشه سیاه که در گذشته کارمندان ریاست امنیت ملی از آن استفاده می‌کردند»، در این ساحات گشت‌وگذار می‌کنند.

در همین حال، منبعِ دیگر به آمو می‌گوید که در ساحه‌ی کرکر از مربوطات شهر پلخمری، بیش‌تر از ۳۰۰ خانواده از جنگ‌جویان خارجی جابه‌جا شده که همه‌ای آنان مسلح استند. شماری از باشند‌گان محل نیز در گفت‌و‌گو با آمو، گشت‌وگذار افراد خارجی را در ساحه‌ی کرکر شهر پلخمری تأیید کرده‌اند.

هارون باشنده‌ی شهر پلخمری در این باره می‌گوید که چندین مرتبه در این ساحات اشخاصی را دیده‌است که «مشکوک» بوده‌اند. نجیبه روستاپور، باشنده‌ی دیگر کرکر شهر پلخمری می‌گوید که مدتی می‌شود در این ساحه، افراد ناشناس جابه‌جا شده‌اند و خارجی استند. او در ادامه به آمو گفت: «این افراد با مردم محل سروکار ندارند و با کسی صحبت هم نمی‌کنند.»

البته باشندگان محل در مورد هویت این افراد مسلح به آمو چیزی نگفتند. این درحالی است که طالبان تاکنون بارها حضور جنگجویان خارجی را در ولایت‌های مختلف کشور رد کرده اند. در همین حال، مقام‌های عالی‌رتبه‌ی تاجیکستان در هفتادوهفتمین جلسه‌ی عمومی ملل متحد در نیویارک، از حضور هراس‌افگنان در افغانستان، ابراز نگرانی کرده‌اند.

سراج‌الدین مهرالدین، وزیر خارجه‌ی تاجیکستان در این نشست گفته‌است: «افغانستان به‌سرعت به‌ پناه‌گاهِ تررویست‌ها و تخته‌ی خیز گسترش افراط‌‌گراییِ رادیکالِ طالبان در منطقه مبدل می‌شود.» وزیر خارجه‌ی تاجیکستان همچنان گفته است: «ما شاهد کار سیستماتیک استیم که بربنیاد آن، به‌شمول شهروندان کشورهای آسیای مرکزی، جنگ‌جویان خارجی به‌شمال افغانستان انتقال داده می‌شوند و هدف آن‌ها، ایجاد بستری تازه برای ایجاد تنش‌ها در نزدیکی مرزهای ما می‌باشد».

درهمین حال، بی‌بی سی در اول جوزای ۱۴۰۱ به نقل از سازمان ملل متحد در گزارشی نوشته‌ بود که ایمن‌الظواهری، رهبر القاعده با هبت‌الله آخند زاده رهبر گروه طالبان، بیعت خود را تجدید کرده‌است. ایمن‌الظواهری، رهبر شبکه‌ی القاعده در ۸ اسد ۱۴۰۱ در عملیات هواپیمای بی‌سرنشین امریکایی در ساحه‌ی شیرپور شهر کابل هدف قرار گرفت و ایالات متحده  کشته شدن رهبر القاعده را در این حمله تأیید کرد. مقام‌های امریکایی همچنان گفتند که رهبری‌ی طالبان، به ویژه شبکه‌ی القاعده، از حضور ایمن‌الظواهری در کابل آگاه بوده و به او پناه داده است.

سخنگویان طالبان این حمله‌ی ایالات متحده را محکوم کردند اما در عین حال گفتند که از حضور و کشته شدن رهبر القاعده در کابل بی‌خبری اند. قطع رابطه و پناه ندادن به جنگجویان خارجی، به ویژه افراد شبکه‌ی القاعده، یکی از چهار شرط اصلی ایالات متحده‌ی امریکا بود که در توافق‌نامه‌ی دوحه ذکر شده است. اما دولت ایالات متحده بارها از ادامه‌ی رابطه میان طالبان و شبکه‌ی القاعده خبر داده اند.

(آمو/ 2 نومبر 2022)

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x