جوزپ بورل: در افغانستان “تبعیض جنسیتی” رخ می‌دهد

جوزپ بورل، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در نشستی در بروکسل از وجود تبعیض جنسیتی پس از روی کار آمدن دوباره امارت اسلامی در افغانستان، سخن گفته است.

آقای بورل در این نشست گفته که تبعیض در افغانستان بربنیاد رنگ پوست نه، بل‌ بربنیاد جنسیت صورت می‌گیرد.

مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا افزوده است: «چه کسی به یاد دارد که در کابل چه می‌گذشت؟ افغانستان از رسانه‌ها محو شده است. شما در افغانستان آپارتاید جنسیتی دارید. فکر می‌کنم این روش خوبی برای نامیدن آن‌چه در آن‌جا اتفاق می‌افتد است؛ یعنی آپارتاید جنسیتی. نه بر اساس رنگ پوست که به خاطر جنسیت. زنان و دختران از رفتن به مکتب محروم هستند و دیکتاتوری بر افغانستان حاکم است.»

اما امارت اسلامی پیش از این وجود تبعیض جنسیتی در کشور را رد کرده و گفته که حقوق همه شهروندان به ویژه بانوان در کشور در چارچوب شریعت اسلامی تامین است.

برخی فعالان حقوق بانوان نیز از جامعه جهانی می‌خواهند تا برای برداشتن محدودیت‌ها در برابر بانوان در افغانستان، دست به کار شوند.

دیوه پتنگ، فعال حقوق بانوان به طلوع‌نیوز گفت: «اگر به وضعیت زنان افغانستان در چهل سال اخیر نگاه کنیم، زنان افغانستان از درنتیجه جنگ‌ها و سیاست‌های ناکام قربانی شده‌اند و ما هر زمان زنان افغانستان را سرزنش کرده‌ایم.»

لمیا شیرزی یکی دیگر از فعالان حقوق بانوان گفت: «کار و تحصیل حق هر انسان است. طالبان باید برای زنان و دختران افغانستان مانند سایر کشورهای اسلامی، حق کار و تحصیل بدهد. محدودیت‌های که طالبان بر زنان و دختران وضع کرده‌اند، حتا در قانون سلام جا ندارد.»

این در حالی‌ست از وضعیت بانوان در کشور در دو سال حاکمیت دوباره امارت اسلامی، بارها نگرانی شده است؛ اما امارت اسلامی در واکنش به این نگرانی‌ها گفته که حقوق همه شهروندان به ویژه زنان در چارچوب شریعت اسلامی برای شان داده شده است.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x