دختران بازمانده از کانکور: اعلام نتیجه‌ی کانکور ما را خیلی متأثر کرده است

روز گذشته اداره‌ی ملی امتحانات، نتیجه‌ی کانکور امسال را که به گونه‌ی بی‌پیشینه تنها با حضور داوطلبان پسر برگزار شده بود، اعلام کرد. اعلام نتیجه‌ی کانکور امسال برای پسرانی که نتیجه‌های مطلوب گرفته اند، خوشایند بود؛ اما برای دخترانی که سال‌ها برای آن آمادگی گرفته بودند و از شرکت در این روند بازداشته شدند، ناخوشایند و یادآور سرنوشت نامعلوم آینده‌ی تحصیلی شان بود. دختران بازمانده از کانکور، می‌گویند که اعلام نتیجه‌ی کانکور، آن‌ها را خیلی متأثر کرده است.

نبیلا ملک‌زاده، یکی از این دختران که دوازده سال مکتب را با نمره‌های عالی و اول‌نمره‌بودن سپری کرده است و رؤیای پزشک‌شدن را در سر می‌پروراند؛ می‌گوید که در اوج آمادگی برای اشتراک در کانکور امسال، از شرکت در آزمون محروم شد. نبیلا می‌افزاید از این که بی‌سرنوشت مانده است، رنج می‌برد. او به‌ سلام‌وطندار می‌گوید: «پیام‌هایی که در باره‌ی دختران نشر می‌شود و از این که ما بی‌سرنوشت هستیم، رنجم می‌دهد. خدا کند که این تبعیض و فرق بین دختر و پسر از جامعه کلاً دور شود.» نبیلا یکی از میلیون‌ها دختری در افغانستان است که از حق آموزش محروم شده است.

مدینه محمدی، یکی دیگر از دخترانی است که آمادگی اشتراک در کانکور ۱۴۰۲ را داشت؛ اما از اشتراک در آن محروم شد. مدینه می‌گوید که ادامه‌ی این وضعیت و بی‌سرنوشتی، او را با مشکلات روحی و روانی دچار کرده ‌است. او می‌افزاید: «می‌خواهم پیام من و دیگر دختران به گوش مسئولان حکومت برسد. پیامم این است که شما با این تصمیم‌های تان، خواهران ‌تان و آینده‌ی ‌شان را با مشکل روبه‌رو خواهید کرد.»

پس از اعلام نتیجه‌ی کانکور ۱۴۰۲، هیئت سازمان هم‌کاری اسلامی که هم‌اکنون در کابل به ‌سر می‌برد، در دیداری با سراج‌الدین حقانی، سرپرست وزارت امور داخله، گفته که پیش‌رفت افغانستان، نیازمند آموزش دختران است. اعضای این هیئت از امارت اسلامی خواسته اند که زمینه‌ی آموزش علوم پیش‌رفته را به دختران فراهم کند.

در واکنش به این خواست، سرپرست وزارت امور داخله‌ خواستار صبر و حوصله‌ی این سازمان شده ‌است. شهروندان نیز دو سال می‌شود که صبر کرده اند؛ اما از سوی حکومت سرپرست برای بازگشایی دروازه‌های مکتب‌ها و دانش‌گاه‌ها به روی‌ دختران گامی محسوسی برداشته نشده ‌است.

سوسن خالق‌یار، فعال حقوق زن، با انتقاد از این روی‌کرد امارت اسلامی، می‌گوید: «تعداد زیادی از دانش‌آموزان به دلیل جنسیت‌ شان به آزمون کانکور نتوانستند اشتراک کنند. چه گونه می‌توانند از استعداد و زحمت‌کشی‌های بانوان چشم‌پوشی کنند؟»

با این وجود، ضیاءالحق شمس، جامعه‌شناس، پیامدهای منفی بازداشتن دختران از فراگیری آموزش را برای جامعه‌ی افغانستان با حذف نیم آینده‌ی فکری کشور، نگران‌کننده می‌داند.

او می‌افزاید: «ما متأسفانه آینده‌ی مفید و معقولی را با این گونه تصامیم نمی‌بینیم. به این معنا است که ما مادرانی در جامعه در آینده خواهد داشتیم که نمی‌دانند اولاد شان را چه گونه سرپرستی کنند. زندگی شان را چه گونه مدیریت کنند، اقتصاد خانوادگی شان را چه گونه برنامه‌ریزی کنند و سهم ‌شان را چه گونه از جامعه بگیرند و در نتیجه، کلاً جامعه به یک وضعیت معتدل برسد.»

گفتنی است که دیگر پیامد منفی بازداشته‎‌شدن دختران از کانکور، این است که دانش‌گاه‌های کشور با کم‌بود دانش‌جو روبه‌رو خواهد شد.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x