راه آهن ترانس-افغانستان برای پیوند بیشتر آسیای مرکزی با آسیای جنوبی

پروژه راه آهن مشترک بین ازبکستان، افغانستان و پاکستان در حال پیشروی است که می تواند مسیرهای تجارت بین المللی را به روی کشورهای منطقه باز کند، اما با توجه به نقض مداوم حقوق بشر و معرفی قوانین شریعت، نسبت به همکاری با افغانستان تحت کنترل طالبان هشدار داده می شود.

ازبکستان، افغانستان و پاکستان پروژه ریلی را در فبروری 2021، قبل از تسلط طالبان، امضا کردند تا جمهوری‌های آسیای مرکزی شوروی سابق را از طریق کابل به آسیای جنوبی متصل کند.

این پروژه برای ازبکستان مهم است زیرا ارتباط بهتر با آسیای جنوبی و بازارهای بزرگ پاکستان و هند به جمهوری شوروی سابق کمک می کند تا از روسیه فاصله بگیرد.

اکمال کمالوف، معاون رئیس راه‌آهن ازبکستان، در جریان یک جلسه توجیهی در بروکسل در 3 نومبر گفت: “با توجه به تحولات کنونی در اوکراین، جاده ماوراء خزر به جنوب آسیا تقاضای زیادی دارد.”

بر اساس آخرین محاسبات، خط آهن پیشنهادی جدید 573 کیلومتر طول و 5.96 میلیارد دالر هزینه خواهد داشت و ترانزیت افغانستان را تا حدی تقویت می کند که شوکت میرضیایف، رئیس جمهور ازبکستان، این خط آهن را “پروژه قرن” نامیده است. این خط از ترمز در ازبکستان به مزارشریف افغانستان و کابل و سپس به پیشاور در پاکستان خواهد رفت.

نماینده ازبکستان در امور افغانستان، عصمت الله ایرگاشف، در این نشست عنوان کرد که “برای موفقیت اصلاحات سیاسی و اقتصادی در ازبکستان، باید صلح در منطقه برقرار شود، از این رو افغانستان در سیاست خارجی ازبکستان از اهمیت خاصی برخوردار است و این واقعیت که ازبکستان تلاش کرده است توجه جامعه جهانی را به وضعیت در این کشور معطوف کند.”

کمالوف خاطرنشان کرد که این پروژه حتی برای خود افغانستان بسیار حیاتی است.
او با اشاره به آنچه ایرگاشف وضعیت انسانی در افغانستان را پیچیده و رو به وخامت خواند، گفت: «بدون پروژه‌های عظیم در این مقیاس و بزرگی، بازسازی افغانستان با توجه به تخریب کامل اقتصاد افغانستان امکان‌پذیر نخواهد بود».

به گفته کمالوف، پروژه جدید راه آهن با ایجاد 5 میلیون شغل به مردم محلی کمک خواهد کرد و تقریباً 15 میلیون نفر در طول مسیر از آن بهره مند خواهند شد.

سفیر ازبکستان در امور افغانستان گفت: “افغانستان از نظر ذخایر طبیعی به ویژه در شمال کشور دارای پتانسیل عظیمی است.”

به گفته ایرگاشف، تاشکند به لطف تلاش های مداوم دیپلماسی ازبکستان در 20 سال گذشته که “بی طرفی مثبت” نامیده می شد، توانست با موفقیت پروژه راه آهن ترمز – پیشاور را پیش ببرد.

به گفته وی، گفتگو با طالبان برای کمک مؤثر به مردم افغانستان و جلب نظر میانه‌روترین افراد آنها ضروری است.

ایرگاشف گفت: “حساسیت های متعددی در درون طالبان وجود دارد و دولت ازبکستان موفق شد چندین افراد میانه رو را که مایل به همکاری با جامعه بین المللی هستند، با خود یکجا کند.”

افغانستان در حال حاضر از نظر حقوق بشر اقلیت ها، زنان و کودکان در میان پایین ترین رتبه ها در جهان قرار دارد. ایرگاشف تاکید کرد که این وضعیت بر ضرورت گفتگوی “انتقادی و عمل گرایانه” ازبکستان با رهبران این کشور تاکید دارد.

اما علیرغم وعده‌های طالبان مبنی بر حکومت معتدل‌تر پس از به دست گرفتن قدرت در سال 2021، این گروه مذهبی اجرای دقیق قوانین شریعت را اعمال کرده است.

(یوراکتیو / 16 نومبر 2022)

 

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x