بیست و هشتم ماه می برابر است با روز جهانی گرسنگی در جهان.
همزمان با این روز شماری از باشندگان کابل، از امارت اسلامی می‌خواهند که به معضل گرسنگی در کشور رسیدگی کند.
عبدالشاکر هفتاد ساله که در شهر کابل سرگرم دست‌فروشی است، می‌گوید که برخی اوقات خانواده‌اش گرسنه می‌خوابد و به تنهایی نمی‌تواند نیازمندی‌های آنان را تامین کند.
عبدالشاکر در این باره گفت: «هشت نفر هستیم؛ سه دختر، خودم، خانمم و سه پسرم که بسیار خرد هستند. در حویلی کرایی زندگی می‌کنیم، برای حویلی کرایی هم ماه سه ونیم هزار پرداخت می‌کنیم.»
نجیب‌الله، باشنده کابل، گفت: «دست‌فروشی میکنم کار نیست، کار و بار ما هم خیلی خراب است.»
حبیب‌الله، باشنده دیگر کابل، می‌گوید: «شهروندان افغانستان بی‌کار هستند. آن‌ها یک وقت نان خود را هم به بسیار مشکل پیدا می‌کنند. حکومت مکلف به این است که به مردم خود زمینه کاری را ایجاد کند.»
با این حال، معین مسلکی وزارت اقتصاد می‌گوید که برای برطرف شدن مشکل فقر و گرسنگی در کشور، نیاز به سرمایه‌گذاری در پروژه‌های توسعه‌یی و پشتیبانی از فرآورده‌های داخل است.
عبداللطیف نظری، معین مسلکی وزارت اقتصاد، گفت: «نخست راه‌اندازی پروژه‌های کلان اقتصادی، دوم حمایت از صنایع کوچک و متوسط به منظور اشتغال‌زایی و همچنین توجه به زون‌های خاص اقتصادی و احیای تجارت و ترانزیت افغانستان.»
خلیل الرحمن حقانی، سرپرست وزارت مهاجرین و عودت کنندگان، گفت: «امارت اسلامی بخاطر این مساله کمیسیون مستقل را ایجاد کرده است و در هر ولایت، ولسوالی و قریه افغانستان و در داخل کابل سروی ما جریان دارد.»
در همین حال، شماری از آگاهان مسایل اقتصادی جلب سرمایه‌گذاری‌ها و ایجاد فرصت‌های شغلی را در کاهش گرسنگی در کشور مهم می‌خوانند.
عبدالنصیر رشتیا، آگاه مسایل اقتصادی، گفت: «بنابر مشکلات امنیتی و تنش‌های سیاسی و بی ثباتی‌های سیاسی تمام زیر بنا‌ها و زیر ساخت‌ها ازیبن رفت و سرمایه‌گذاری در کشور صورت نگرفت و آن‌چه که منابع زیر زمینی ما بود استخراج نشد و از امکانات دست داشته متاسفانه استفاده نشد. به همین خاطر بیشتر از نصف جمعیت افغانستان با گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کند.»
بر بنیاد تازه‌ترین آمار اداره هماهنگ کننده امور بشردوستانه سازمان ملل متحد یا اوچا در حال حاضر ۲۸.۳ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های بشری نیاز دارند که از این میان ۶ میلیون تن آنان در یک قدمی قحطی قرار دارند.
