زمان خود نظم دهی افغانستان فرا رسیده است

افغانستان از زمان به قدرت رسیدن طالبان و فروپاشی حکومت اشرف غنی در سال 2021 با چالش های متفاوتی روبرو بوده است. این کشور به دلیل محدودیت های اعمال شده از سوی جامعه جهانی بر این کشور، شاهد تحولات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی بوده است.

وضعیت امنیتی در افغانستان ناپایدار و نگران کننده است. گزارش‌هایی از خشونت و نقض حقوق بشر توسط طالبان از جمله قتل‌های غیرقانونی، آوارگی اجباری و اعمال محدودیت‌هایی در بخش آزادی بیان، تجمعات و تشکیلات وجود دارد. افغانستان همچنین با چالش های امنیتی از سوی گروه های دیگر مانند داعش مواجه بوده است. فقدان همکاری جامعه جهانی همچنین مانع از توانایی دولت افغانستان برای مهار تهدید تروریسم و افراط گرایی می شود، زیرا خروج نیروهای آمریکایی و ناتو از افغانستان در ماه اگست 2021 خلاء قدرت را در این کشور ایجاد کرد که به دیگر بازیگران غیردولتی اجازه عرض اندام را داد. آنها توانستند خود را دوباره سازماندهی کنند و علیه غیرنظامیان بی گناه حملاتی را انجام دهند. از آن زمان تاکنون، تحولات پی هم در افغانستان ادامه دارد و ممکن است وضعیت امنیتی را تغییر دهند.

افغانستان در تلاش های خود برای ایجاد یک حکومت باثبات و کارآمد با چالش های متعددی روبرو بوده است. دولت جدید تحت رهبری طالبان در تلاش است با برای عموم مردم، تسهیلاتی را ایجاد کند. متاسفانه فقر در کشور به شدت افزایش یافته است. گروه های تروریستی در این کشور فعال هستند و تلاش می کنند تا علیه کشورهای دیگر نیز حملاتی انجام دهند.

برای رسیدگی به این چالش ها، دولت افغانستان باید بر ایجاد نهادهای قوی، موثر و پاسخگو تمرکز کند. این امر مستلزم رسیدگی به مسئله فساد، بهبود حکومت داری و سرمایه گذاری در ظرفیت نهادها و پرسونل دولتی است. با انجام این کار، دولت افغانستان می‌تواند پایه قوی‌تری برای رسیدگی به چالش‌های امنیتی، اقتصادی و اجتماعی کشور ایجاد کند و به تضمین آینده باثبات‌تر و مرفه‌تر برای افغانستان کمک کند.

همانطور که افغانستان در سال های اخیر با چالش های مهمی از جمله بی ثباتی سیاسی، خشونت، مشکلات اقتصادی و بحران های بشردوستانه روبرو بوده است. برای جامعه بین المللی مهم است که به تعامل با افغانستان ادامه دهند. انزوای افغانستان می تواند چندین پیامد منفی داشته باشد. اول، این که می تواند بحران اقتصادی آن را تشدید کند و به معیشت مردم عادی افغان، به ویژه آنهایی که در حال حاضر آسیب پذیر هستند، آسیب بیشتری وارد کند. دوم، این امر می‌تواند مانع از ارسال کمک‌های بشردوستانه شود و وضعیت وخیم بشردوستانه در کشور را تشدید کند. سوم، می‌تواند منجر به بی‌ثباتی سیاسی بیشتر شود و به طور بالقوه به احیای افراط‌گرایی خشونت‌آمیز کمک کند.

علاوه بر این، جامعه بین المللی موظف است از افغانستان و مردم آن در تلاش برای ساختن آینده ای باثبات، صلح آمیز و مرفه حمایت کنند. این مسئله می تواند شامل ارائه کمک های بشردوستانه، حمایت از توسعه و بازسازی اقتصادی، و ترویج حکومت فراگیر و دموکراتیک باشد.

(یوراشیا ریوو / 14 آپریل 2023)

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x