شورای امنیت، نقش سیاسی سازمان ملل متحد در افغانستان را بررسی می‌کند

قرار است در نشست بعدی شورای امنیت سازمان ملل متحد که به همکاری ناروی در پشت درهای بسته برگزار می‌شود، نقش سیاسی سازمان ملل متحد در افغانستان بررسی شود. در آگهی‌نامه‌ای که از سوی سفیر ناروی در سازمان ملل متحد نشر شده، آمده‌است که این نشست را ناروی رهبری می‌کند و در آن وضعیت سیاسی افغانستان بررسی خواهد شد.

مونا جول، سفیر ناروی در شورای امنیت سازمان ملل متحد در این مورد گفت: «ما در مورد وضعیت مردم افغانستان بسیار نگران هستیم؛ زیرا آن‌ها با بحران‌های متعددی روبه‌رو هستند. دلیل این‌که ما اعضا را به این طریق گردهم می‌آوریم، این است که بحثِ غیررسمی و انتقادی درباره‌ی وضعیت سیاسی افغانستان داشته باشیم و بررسی کنیم که شورای امنیت چگونه می‌تواند به‌‌ بهترین نحو، از جنبه‌های سیاسی مأموریت سازمان ملل در آینده حمایت کند.»

در نشست آینده‌ی شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار است که درباره‌ی نقش نمایندگی سازمان ملل متحد (یوناما) در افغانستان گفت‌وگو شود. رزا اتونبایوا، رئیس جدید یوناما در افغانستان نیز در این نشست سخن‌رانی خواهد کرد. سفیر ناروی در شورای امنیت سازمان ملل متحد گفت: «از آن‌جایی که ریاست دوره‌ای ناروی در پایان سال جاری به پایان می‌رسد، ما می‌خواهیم افغانستان را در دستور کار شورا داشته باشیم و به‌ بحث‌های آینده در مورد مأموریت یوناما که قرار است در ۱۷ مارچ سال آینده منقضی شود، کمک کنیم.»

در همین حال، تحلیل‌گران سیاسی می‌گویند که نشست‌های سازمان ملل متحد، تغییراتی در اوضاع افغانستان ایجاد نخواهد کرد و بیش‌تر این نشست‌ها جنبه‌ی عملی ندارد. شفیق‌الله شفیق، تحلیل‌گر مسایل سیاسی گفت: «نشست‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد در یک‌سال اخیر، بیش‌تر با نگرانی‌ها به‌همراه بوده؛ نگرانی‌هایی که در پیوند با حقوق بشر، حقوق زن‌ها و حق آموزش و پرورش و بانوان بوده‌است. این نشست‌ها عمق مسایل را مدنظر قرار نمی‌دهد و همیشه با نصیحت طالبان، هشدارهایی به آنان داده شده که جنبه‌ی الزامی ندارد.»

شفیق تأکید کرد: «باور من این است که این نشست‌ها نمی‌تواند تغییرات بنیادی بر اوضاع سیاسی افغانستان پدید آورد. این نشست‌ها، فقط جنبه‌ی نگرانی جامعه‌ی جهانی را ابراز می‌کند.» سید مهدی افضلی، تحلیل‌گر مسایل روابط بین‌الملل هم با بیان این‌که روشن نبودن شرایط داخلی در افغانستان و ضعف طالبان در مدیریت سیاسی سبب شده‌است که پای بازی‌گران بین‌المللی در کشور بازتر شود، گفت: «کشورهای مختلف جهان تلاش می‌کنند تا با روی‌کرد استخباراتی، وضعیت افغانستان را پیچیده‌تر سازند.»

درحالی که نزدیک به ۱۵ ماه از سقوط جمهوریت و بازگشت طالبان به‌قدرت در افغانستان می‌گذرد، طالبان نماینده‌ای در سازمان ملل متحد ندارند و هیچ کشوری تا اکنون آنان را به‌رسمیت نشناخته‌است. بازگشایی مکتب‌های متوسطه و لیسه‌ی دختران در افغانستان، ایجاد حکومت فراگیر، مسایل حقوق بشری و موارد دیگر، از خواست‌های مهم اعضای سازمان ملل متحد از طالبان است که تا اکنون به آن‌ها توجه نشده‌است.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x