عبور هند از پاکستان با ایجاد قدرت نرم در افغانستان

هند در حال تقویت قدرت نرم خود در افغانستان به‌عنوان ارائه‌دهنده کمک‌های حیاتی در این کشور است، این کشور قصد عبور از ایران و پاکستان که به عنوان بازیگران اصلی در افغانستان به شمار می روند، را دارد و آنها را به حاشیه ببرد.

نماینده برنامه جهانی غذای سازمان ملل اخیراً به نیکی آسیا گفت که انتظار می رود یک کمک هندی 20,000 متریک تن گندم در چند ماه آینده به افغانستان برسد. این امر در اعلامیه ای در ماه مارچ، زمانی که دهلی نو متعهد به ارسال گندم از طریق بندر چابهار ایران شد، خوب خواهد بود. در نهایت، این تدارکات از مرز ایران به ولایت هرات افغانستان می‌رود.

آنچه که مشخص است گرسنگی در افغانستان همچنان گسترده می باشد و سازمان جهان غذا تخمین می زند که بیش از 19 میلیون نفر از مردم افغانستان از ناامنی غذایی حاد رنج می برند، زمانی که کمبود غذای کافی زندگی عمومم را در خطر فوری قرار می دهد. ممنوعیت اخیر تحمیل شده از سوی طالبان بر کارمندان زن سازمان ملل متحد در افغانستان باعث ایجاد غوغا و پریشانی در جامعه بین‌المللی شد و نگرانی‌های بیشتری را برای آینده این کشور برانگیخت و حتی اشاره‌هایی به خروج سازمان ملل از این کشور کرد. اما نماینده سازمان جهانی غذا تصریح کرد که سازمان متعهد به ارائه کمک در جایی است که گرسنگی جان میلیون ها نفر را تهدید می کند.

این اقدام نه تنها موقعیت هند را به عنوان یک تامین کننده کلیدی کمک های ضروری به افغانستان تقویت می کند، بلکه تلاش های دهلی نو برای ایجاد روابط مثبت را نیز برجسته می سازد، حتی اگر این کشور به طور رسمی حکومت طالبان را که در اگست 2021 قدرت را به دست گرفت، به رسمیت نشناخته است.

علاوه بر این، آخرین کمک های غذایی نشان دهنده تغییر مهم ژئوپلیتیکی در نحوه ارائه کمک های هند است.

استفاده از بندر چابهار مزایای قابل توجهی نسبت به ارسال گندم از طریق پاکستان دارد، روابط پرتنش بین همسایگان را خنثی ساخته و به هند اجازه می‌دهد تا به طور مؤثرتر به افغان‌ها کمک کند.

اشوک سجاجانهار، سفیر سابق هند در این قزاقستان گفت: «استفاده از چاهبهار ضرورت پاکستان را از نظر دستیابی هند به افغانستان و آسیای مرکزی نفی می کند، به ویژه که روابط خود (اسلام آباد) با طالبان به سمت جنوب رفته و روابط ما بهتر شده است».

اما یک کارشناس دیگر از کشور پاکستان، این تغییر را کم اهمیت جلوه داد و تاکید کرد که هند و افغانستان کشورهای مستقلی هستند و نباید به روابط آنها از منظر پاکستان نگاه کرد.

مشرف زیدی، تحلیلگر سیاسی اندیشکده TABADLab و مشاور پیشین سیاست وزارت امور خارجه پاکستان گفت: «من فکر می‌کنم هند و افغانستان کشورهای آزادی هستند و باید روابط مستقل را با یکدیگر دنبال کنند. در واقع، هر چه کشورهای منطقه ای بیشتر با یکدیگر همکاری داشته باشند ، برای پاکستان بهتر خواهد بود.»

مقامات حکومت کنونی افغانستان به طور طبیعی از سیاست اخیر هند در قبال افغانستان استقبال کرده اند.

ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان به نیکی آسیا گفت: هند کشور مهمی در منطقه است و افغانستان برای آن ارزش قائل است. ما می خواهیم روابط مردمی خوب، دوستانه و قوی با هند داشته باشیم. این واقعیت که هند به تازگی اهدای 20000 متریک تن گندم را اعلام کرده کمک بزرگی به مردم افغانستان است و ما بسیار سپاسگزاریم.

(نیکی آسیا / 23 می 2023)

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x