فقدان معلم، آینده کودکان را در فراه افغانستان در هاله ای از ابهام قرار می دهد

باشندگان ولایت فراه بیم دارند که به دلیل کمبود معلم در این ولایت، آینده نزدیک به ۷۰ هزار کودک در بلاتکلیفی قرار گیرد.

چندین تن از بزرگان قومی این ولایت با فراخوانی از طالبان خواستار آموزش برای فرزندان خود شدند، زیرا جنایات آنها تنها بر بدبختی مردم افغانستان در بحبوحه بحران اقتصادی و سیاسی پیشرو از زمان به دست گرفتن قدرت توسط این سازمان افزوده است.

احمد شاه، یکی از بزرگان قبیله ای که به طلوع نیوز گزارش داد، گفت: “ما از امارت اسلامی می خواهیم که برای ما مکاتب و شفاخانه بسازد و به این موضوع توجه کند.”

عبدالصمد، یکی دیگر از بزرگان قومی، گفت: “ما مکاتب و ساختمان هایی برای مکاتب داریم، اما معلم برای اموزش وجود ندارد.”

اختر محمد زعیم، رئیس معارف فراه به طلوع نیوز گفت: “ما 70 هزار متعلم داریم و آنها می خواهند تحصیل کنند و به دلیل کمبود معلم از تحصیل محروم شده اند.”

شماری از باشنده گان فراه بر این حقیقت تاکید کرده اند که اگر فرصت یادگیری برای فرزندانشان فراهم نشود، آینده ای مبهم خواهند داشت.

طلوع نیوز به نقل از شیخ احمد، یکی از باشندگان فراه، گزارش داد: “آنها باید برای پیشرفت و رسیدن به قله های موفقیت مطالعه کنند.”

پیش از این، ریاست معارف فراه گفته بود که یک هزار معلم در این ولایت کمبود دارند.

در اوایل ماه آپریل، صندوق بین المللی کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) نگرانی هایی را در مورد تعطیلی مکاتب متوسطه دخترانه مطرح کرد.

پس از اینکه طالبان تصمیم گرفتند تمام مکاتب متوسطه دختران را ببندند، محدودیت‌های متعددی را برای زنان اعمال شد. به گزارش خامه پرس، متعلمین دختر بالای صف ششم از رفتن به مکتب منع شدند.

سال گذشته، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در امور اطفال و مخاصمات مسلحانه، در گزارش خود با ابراز نگرانی از امنیت کودکان در افغانستان گفت که سطح بالای خشونت های متحمل شده توسط کودکان در افغانستان در حال افزایش است.

افغانستان همچنان یکی از خطرناک ترین مکان ها برای زندگی و رشد، برای یک کودک است. انجمن بین المللی حقوق و امنیت در گزارش خود گفته است که از ادامه و افزایش خشونت های متحمل شده توسط کودکان در افغانستان، از جمله کودکان گرفتار در جنگ، وحشت زده شده است.

متاسفانه تسلط طالبان باعث نابسامانی اقتصادی و کمبود مواد غذایی شد که کشور را تا آستانه یک بحران انسانی پیش برده است. این در حالیست که هزاران افغان از ترس طالبان، نقض گسترده حقوق بشر و سلب آزادی زنان و دختران از کشور گریخته اند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x