در توییتر خود نوشت: “امیدوارم سازمان ملل متحد اشتباهات سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ را در افغانستان تکرار نکند. دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد باید اطمینان حاصل کند که نه تنها زنان دریافت کننده کمک ها هستند، بلکه بخشی از هر تصمیم در توزیع کمک ها نیز هستند!”
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروههایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جادههای غبارآلود، زیر پلها و در کناره رودخانه های آلوده کابل خوابیدهاند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.