قمار خطرناک: قتل ظواهری و اشتباه طالبان

کشته شدن ایمن الظواهری در کابل، تراز طالبان را از بین برده است. یا حداقل وزیر دفاع طالبان، تمایلی به کنار آمدن با واقعیت ناراحت کننده و پیامدهای شوم آن برای رژیم نوپای طالبان ندارد.

حضور الظواهری در یک خانه در کابل یک کیفرخواست اهانت آمیز برای طالبان است که در توافق دوحه متعهد شده اند که تروریست ها را در خاک افغانستان پناه نخواهند داد.

به همین دلیل، ملا یعقوب همچنان تکذیب می کند که مردی که توسط یک آمریکایی ها هدف قرار گرفته، ظواهری بوده است. اما طالبان آشکارا از اولین حمله هواپیماهای بدون سرنشین ایالات متحده، ناراحت هستند.

یک ماه پس از این حمله، وزیر دفاع طالبان علنا پاکستان را متهم کرد که به ایالات متحده اجازه داده از حریم هوایی این کشور برای عملیات ضد تروریستی در افغانستان استفاده کند. اما شواهد تأییدکننده ای برای آن ندارند. این اتهام فرضی، موجب سرزنش خشم آلود اسلام آباد شد.

سخنگوی وزارت امور خارجه گفت: «در غیاب هیچ مدرکی وجود ندارد، همانطور که توسط خود وزیر افغانستان اعتراف شده، چنین ادعاهای گمان و حدسی بسیار تاسف بار است و هنجارهای رفتار دیپلماتیک مسئولانه را زیر پا می گذارد.» وی در عین حال از مقامات موقت افغانستان خواست تا به تعهدات بین المللی خود مبنی بر عدم استفاده از خاک افغانستان برای تروریسم علیه هیچ کشوری عمل کنند.

«ادعاهای حدسی و فرضی» یعقوب تعجب آور بود اما جدید نبود. پاکستان همیشه مورد علاقه حاکمان افغانستان بوده است، خواه غنی، عبدالله، کرزی و یا اکنون یعقوب. آنها به راحتی پاکستان را به خاطر همه مشکلات در افغانستان سرزنش می کنند تا شکست خود را در ایجاد ثبات در کشور بی ثبات خود بپوشانند.

اما چرا یعقوب این کار را می کند؟ ممکن است چندین عوامل تحریک کننده وجود داشته باشد.

اولاً، یعقوب، پسر ارشد ملا محمد عمر، ممکن است به دلیل تمایل او برای اثبات خود به عنوان وارث آشکار بنیانگذار جنبش طالبان تحریک شده باشد. اما منابع طالبان می گویند که شجره نامه تنها چیزی است که او می تواند به آن ببالد، زیرا او کاریزمای پدرش را ندارد. با این حال، جاه طلبی های یعقوب حد و مرزی ندارد.

اما او می‌داند که حقانی‌های قدرتمند همچنان بر ایدئولوگ‌هایی مانند او سایه خواهند انداخت. به همین دلیل یعقوب روی وجهه خود در بین فرماندهان میدانی بسیار کار کرد، لذا رهبری او را می پذیرند.

ثانیاً، گمان می رود که یعقوب با دولت قبلی و آژانس جاسوسی افغانستان، ریاست امنیت ملی، ارتباط داشته باشد. و شاید به همین دلیل است که او به 82 درصد از کارمندان امنیت ملی اجازه داده است در بخش های مختلف سازمان جدید به کار بازگردند. امنیت ملی و حاکمان قبلی افغانستان که مورد حمایت ایالات متحده بودند، به شدت با پاکستان دشمنی داشتند.

ثالثاً، یعقوب می‌خواهد نفوذ دفتر دوحه طالبان را که در طول مذاکرات طولانی با ایالات متحده در کانون توجه رسانه‌های بین‌المللی قرار داشت، خنثی کند. ملا عبدالغنی برادر مذاکره کننده اصلی بود که سرانجام در 29 فبروری 2020 با ایالات متحده به توافق رسید که بعداً راه را برای خروج نیروهای خارجی از افغانستان هموار کرد. منابع طالبان می گویند که یعقوب قصد داشت در عوض جای دادن عناصر سیاسی توسط برادر، عناصر نظامی را وارد کابینه کند. یعقوب علناً گفته است که کسانی که در دوحه زندگی تجملی دارند نمی توانند شرایطی را به کسانی که در جهاد نظامی علیه نیروهای اشغالگر به رهبری ایالات متحده می جنگند دیکته کنند.

رابعا، طالبان گروهی همگن یا یکپارچه نیستند. آنها در هدف خود یعنی استقرار یک نظام حکومتی مبتنی بر شریعت متحد هستند، اما مملو از اصطکاک های قومی، جناحی و ایدئولوژیک است. جنگ قدرت داخلی بین شبکه حقانی و جناح قندهاری دیگر مخفی نیست.

بالاخره یعقوب وزیر دفاع موقت است و امنیت کشور بر عهده اوست. او بارها به امنیت «100 درصد» افتخار کرده بود، اما افزایش حملات مرگبار داعش ممکن است او را ناراحت کند زیرا او نتوانسته امنیت کابل را تامین کند، چه رسد به کل کشور. قتل ظواهری در منطقه ای که مقامات بلندپایه طالبان در آن ساکن هستند ادعای امنیت 100 درصدی وی را برملا کرد.
 
ملا یعقوب تلاش کرد تا سرزنش را به گردن پاکستان بیندازد بدون اینکه بداند آنچه که او ادعا می کند چگونه می تواند به نفع پاکستان باشد که در حال حاضر با بحران اقتصادی تضعیف کننده و بی ثباتی سیاسی گرفتار شده است.

(اکسپرس تریبون)
 

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x