قمار دیپلماتیک هند با طالبان

براساس نوشته اخیر ویب سایت نیو ایج 1، دیپلماسی اغلب بر خط باریک میان قاعده، اصول و عمل‌گرایی حرکت می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه کشورها خود را با ساختارهای قدرت در حال تغییر تطبیق می‌دهند. دیدار اخیر هند با مقامات بلندپایه طالبان نمونه‌ای از این موضوع است که اتفاق مهم در دینامیک یا پویایی ژئوپلیتیکی منطقه محسوب می‌شود. این تعامل، علی‌رغم وجود تاریخچه پرتنش، تنها یک حرکت سیاسی نیست، بلکه یک استراتژی بقا برای هر دو طرف است.

دیدار ویکرام میسری، دیپلمات ارشد هندی با امیر خان متقی، وزیر امور خارجه حکومت سرپرست، نشان‌دهنده تغییری محاسبه‌شده در موضع هند نسبت به افغانستان تحت حکومت سرپرست امارت اسلامی است. برای کشوری که زمانی طالبان را تحریم کرده بود، گرم شدن روابط پیامدهای بزرگ‌تری را در زمینه امنیت منطقه‌ای و دیپلماسی بین‌المللی به همراه دارد.

زمانی که کابل در سال ۲۰۲۱ به دست طالبان افتاد، هند با از دست دادن ناگهانی نفوذ استراتژیک خود مواجه شد. دهه‌ها سرمایه‌گذاری — بالغ بر بیش از ۳ میلیارد دالر — تقریباً یک‌شبه از بین رفت. جاده‌ها، بندها، شفاخانه ها و حتی ساختمان پارلمان افغانستان به‌عنوان شاهدان خاموش حضور هند باقی ماندند. با این حال، علی‌رغم این ناکامی‌ها، تعامل اخیر هند چیزی را به طالبان داده که مدت‌ها آرزوی آن را داشتند: تکه ای از مشروعیت در صحنه جهانی.

مایکل کوگلمن، محقق مرکز تحقیقاتی ویلسون در امریکا وضعیت را این‌گونه توصیف می‌کند: «این حرکت از سوی کشوری انجام شده که تاریخی پرتنش با طالبان داشته است. برای آنها، این تعامل یک پیروزی دیپلماتیک آشکار است.» حکومت سرپرست افغانستان که اغلب در محافل بین‌المللی به‌عنوان یک کشور منزوی توصیف می‌شود، اکنون توسط یکی از بزرگ‌ترین دموکراسی‌های جهان به رسمیت شناخته شد.

تصمیم هند برای تعامل با حکومت سرپرست افغانستان نه از روی حسن نیت، بلکه از سر ضرورت است. این ارتباط گیری برای هند پیامد بسیار دارد (مقابله با نفوذ پاکستان در افغانستان، حفظ منافع منطقه‌ای خود و محافظت از سرمایه‌گذاری‌های خود در بندر چابهار در ایران.) این بندر به‌عنوان یک پیوند تجاری حیاتی عمل می‌کند که از بنادر پاکستان عبور کرده و هند را به آسیای مرکزی متصل می‌کند.

تعامل هند با طالبان نه‌تنها یک قمار دیپلماتیک برای تغییر مسیر منطقه است، بلکه نمایانگر تلاش این کشور برای حفظ نفوذ در شرایطی می باشد که روابط آن با همسایگانش رو به تضعیف پیش می رود.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x