متهم شدن امارت اسلامی به نقض توافق‌نامه دوحه

ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده امریکا، بار دیگر امارت اسلامی را به نقض توافق‌نامه دوحه متهم ساخته است.

آقای پرایس که در یک نشست خبری حضور داشت، گفته است که امارت اسلامی به تعهد‌هایش در زمینه مبارزه با گروه‌های هراس‌افگن، آغاز گفتمان ملی و رعایت حقوق بشر عمل نکرده است.

این سخنان یک روز پس از سه سالگی امضای توافق‌نامه دوحه، ابراز می‌شوند.

ند پرایس گفته است: «ما اظهارات ملا برادر را شنیدیم و البته با نکات کلیدی بیانیه او مخالف استیم. یعنی طالبان به تعهدهای شان که در توافق‌نامه دوحه داده بودند، عمل نکرده اند. طالبان به تعهد دوحه درباره گفت‌وگوهای سیاسی که منجر به یک راه حل خواهد شد، عمل نکرده‌اند این کار باید انجام شود.»

او در ادامه افزوده است: «ما نباید فراموش کنیم که توافق دوحه یک راه حل مسالمت‌آمیز را پیش‌بینی می‌کرد، نه تسلط طالبان را.»

نجیب الرحمان، آگاه مسایل سیاسی، در این باره گفت: «اگرچه برخی موارد مهم توافق‌نامه دوحه عملی نشده و هر دو طرف در اجرا یا تطبیق توافق‌نامه دوحه سهل انگاری‌هایی داشتند بنابراین حکومت سرپرست افغانستان نیاز است تا با مراجعه به آرای مردم موضوع را روشن بسازند.»

اما امارت اسلامی می‌گوید که حکومت سرپرست به تمامی تعهد‌هایش در باره توافق‌نامه دوحه متعهد است و ایالات متحده امریکا برخی از موارد توافق‌نامه را نقض کرده است.

بلال کریمی، معاون سخنگوی امارت اسلامی، به طلوع‌نیوز گفت: «امارت اسلامی به گونه کامل آنرا عملی کرده اما متاسفانه جانب ایالات متحده امریکا و بعضی همکاران آنان در این راستا سکته‌گی دارند.»

اما شماری از آگاهان مسایل سیاسی از دو طرف می‌خواهند که مفاد توافق‌نامه دوحه را عملی کنند.

عزیز معارج، دیپلومات پیشین، گفت: «آنان یکدیگر را به نقض توافق‌نامه دوحه متهم می‌سازند به جای اینکه همدیگر را متهم بسازند بهتر این خواهد بود که باهم بشینند کمیسیون ایجاد کنند و این را عملی بسازند.»

ولی فروزان، آگاه مسایل سیاسی و روابط بین‌الملل، می‌گوید: «گفته می‌توانیم که هر دوجانب دخیل در مذاکرات، هر دو طرف به هدف اصلی خود رسیده است.»

خروج کامل نیروهای خارجی، آزادسازی کامل زندانیان دو طرف، برداشتن تحریم‌ها در برابر اعضای امارت اسلامی در صورت آغاز گفت‌وگوهای بین افغانان و خودداری امریکا و متحدانش از مداخله در مسایل داخلی افغانستان از بخش‌های مهم این توافق‌نامه استند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x