محکمه لاهه قبل از این که بخواهد در باره جنایات جنگی در افغانستان تحقیق کند٬ بهتر است بی باوری های را که نسبت به این محکمه وجود دارد برطرف کند و واقعبین باشند. سارنوالان محکمه بین‌المللی در لاهه، اخیر خواستار از سرگیری تحقیقات درباره جرایم جنگی در افغانستان شده و از قضات این دادگاه خواسته اند هرچه زودتر در این زمینه تصمیم بگیرند.
تحقیقات محکمه بین‌المللی لاهه در افغانستان بیش از دو سال است که متوقف شده است و این که این تحقیقات بار دیگر از سر گرفته میشود خود یک سوال است در حالی که گفته ها و قضایای زیادی در دنیا است که باید لاهه به آن بپردازد.
واقعیت این است که محکمه لاهه در یک برنامه هماهنگ شده با نهاد ها و یا کشور های که قصد منزوی کردن امارت اسلامی را دارند میخواهد به کاری رو آورد که با واقعیت های افغانستان در شرایط حاضر همخوانی ندارد. در این قسمت٬ گفته های سخنگوی امارت اسلامی قابل مکث و دقت است که میگوید. «آنان به فیصله این دادگاه بی‌باور اند و این می‌تواند دسیسۀ علیه امارت اسلامی باشد»
اگر به سیر حوادث در افغانستان در جریان چهل سال گذشته و بخصوص به رویداد های بیست سال اخیر توجه شود٬ متجاوزین که بر افغانستان تجاوز کردند عامل شنیع ترین جنایات علیه مردم افغانستان شدند٬ از بمباران ها گرفته تا قتل های عمدی مردم٬ همه نشانه های جنایات جنگی در برابر مردم افغانستان است که باید به آن پرداخته میشد و یا هم پرداخته شود.
حادثه زمستان سرد سال ۱۳۹۰ را به یاد یاد آوری میکنیم که یک ضابط امریکایی بنام رابرت بیلز چگونه وارد یک قریه در پنجوایی قندهار شد و چگونه زنان و کودکان خفته در خواب را به گلوله بست٬ محاکم امریکا برای وی حبس ابد تعین کردند مگر ترامپ او را سخاوتمندانه عفو کرد٬ روایت های تلخ در باره شنکجه و حتی کشتار زندانیان در گوانتانامو کیوبا٬ زندان بگرام در افغانستان و یا هم زندان ابوغریب در عراق و جا های دیگر از سوی نظامیان امریکایی وجود دارد٬ این گونه عملکرد جنایت های جنگی نیست؟ لاهه به کدام یک از این جنایت رسیده است که حالا به دنبال امارت اسلامی افتاده و میخواهد پرونده ترتیب نماید که منشا و مبدا ندارد.
جنایات را که نظامیان استرالیایی و انگلیسی در افغانستان انجام دادند و دیر زمانی سر خط رسانه های غربی بود٬ چرا لاهه آن را بررسی نمیکند؟ چند سال پیش لاهه تصمیم گرفت که به جنایت های جنگی امریکا در افغانستان بپردازد مگر دونالد ترامپ امریکا واکنش نه بلکه خشم نشان داد و تمامی قضات و سارنوالان دیوان کیفری لاهه را تحریم کرد٬ ممنوعیت سفر به امریکا بخشی از این تحریم ها بود.
کشورهای زیادی به ویژه امریکا که در بیست سال گذشته در جنگ افغانستان دخیل بودند و متهم به مرتکب شدن جرایم جنگی استند، بررسی این دادگاه را رد کردند. این که لاهه اتهام می بندد که امارت اسلامی قصدی برای انجام تحقیقات در مورد جنایت های جنگی در افغانستان را ندارد نمی تواند با واقعیت ها در افغانستان همخوانی داشته باشد.
اول این که در طول یک سال گذشته واقعه یی اتفاق نیافتده است که جنایت جنگی تعریف شود و اگر کدام عضوی از نظامیان امارت اسلامی تخطی از قانون و اصول داشته است٬ کمیسیونی بنام تصفیه صفوف در نهاد های امنیتی و دفاعی فعال اند که به این گونه تخطی ها رسیده اند.
بهتر است که لاهه به جای برنامه ریزی مخرب که بیشتر از نهاد های استخباراتی منشا میگیرد واقعبین باشند٬ عدالت را آنچنان که در کاغذ و زبان تعریف میکنند٬ مد نظر داشته و خود را به عنوان یک نهاد معتبر بین المللی دچار وابستگی نکنند.
