در کنار ارزش‌های دینی و معنوی، منافع ملی شامل حاکمیت/استقلال، حفاظت از سرزمین، امنیت جهانی، تمامیت ارضی، نظم اجتماعی، آسایش اقتصادی، قدرت، احترام به تاریخ و فرهنگ و سایر افتخارات ملی نیز مهم هستند. در مجموع هر اقدامی که به نفع یک یا چند نفر باشد، اما ضرر و زیان آن مشترک باشد، اقدامی علیه منافع ملی است و هر اقدامی که به نفع همه مردم باشد و در زندگی آنها تغییر مثبت ایجاد کند،می تواند به عنوان منافع ملی شناخته شود.
هر کشوری بیست یا هزار نقطه اختلاف دارد و حتی در هر خانه گاهی بین افراد مشکل ایجاد می شود و این صدا گاهی به کوچه های قریه می رسد و سپس همسایه ها نیز به آن می خندند و آن خانه را به بدبختی می شناسند. اما اگر سبا روزی هر جوان این قریه با فرد قریه دیگری جنگ داشته باشد، کل قریه پشت جوان خود می ایستند حتی اگر این جوان از همان خانه ای باشد که با یکدیگر اختلاف دارند.
اگر همسایه جنوبی (پاکستان) را مثال بزنیم، ده ها حزب، گروه سیاسی و فکری و… وجود دارد و در میان خود تشنه به خون یکدیگر تشنه هستند; اما اگر در مقابل آن چیزی بگوییم، اول کل شان ما را ملامت می کنند و سپس با یکدیگر به دفاع از پنجاب می پردازند.
برعکس ما همیشه ملی گرایی را فدای منافع دیگران کرده ایم. ما همیشه کشور فرهنگ و ارزش‌های خود را فدای منافع دیگران کرده‌ایم و همیشه برای بهره کم دیگران خود را ذلیل کردیم. سه انقلاب گذشته را به یاد می آوریم، شاه شجاع پریروز شمشیر خود را علیه افغان ها برای حمایت از انگلیس خارج کرده بود. دیروز کرمل، ترکی، امین و نجیب برای حفظ منافع شرقیان (شوروی) آزمایش مرگ دادند و پس از آن اتحاد شمال + کرزی و غنی کل چیز را فدای منافع امریکا کردند.
درست است که هیچ نظامی بدون حمایت مردم در افغانستان ثبات پیدا نکرده است، بنابراین من از شما سوال می کنم که آیا از چندین دهه درگیری داخلی خسته نشده اید؟ آیا هنوز فکر آبادی خانه به سر تان نیامده است؟ چرا به دنبال تازه کردن آتشی هستید که پس از چهل سال تازه خاموش شده است. و چرا به دلیل یک اختلاف کوچک در خانه، موضوع را به قریه و شهر می رسانید؟
من از مخالفان می خواهم برای رضای خدا از تعصب بی مورد پایین بیایند، اگر از نظام فعلی حمایت نمی کنید، لااقل در بحث مسائل ملی (آب، زمین، فضا و…) بی غیرت نباشید. درست است که نظام فعلی مشکلاتی دارد، اما در سایه تحریم‌های بین‌المللی، همچنان از فضای کافی برای تامین امنیت شهروندان کشور، دفاع از تمامیت ارضی مرزها و تامین کار مردم در حد توان برخوردار است.
چگونه توانستید به پاکستانی ها اجازه دهید که پسته بسازند؟ شلیک موشک های پاکستانی به کنر و گوشته را چگونه تحمل کردید؟ حمله وحشیانه نیروهای امریکایی به ناموس ما را چگونه توجیه کردید؟ چگونه استخراج خودسرانه مواد معدنی ارزشمند ما توسط خارجی ها را تحمل کردید؟ و چگونه چگونه ….. (بیست سوال ملت….) که شاید در حال حاضر حتی جواب وجدان خود را نداشته باشید. پس لطفا هموطنانم…! به جای اختلافات در مورد مسائل ملی بر سر یک سفره بنشینیم.
