مخالفت حق شماست اما توهین فرهنگ بدی است

در چند دهه اخیر، افغان ها به نقش و شخصیت پاکستان در رابطه با مشکلات خود از زاویه نفرت نگاه می کنند و متاسفانه نمودار بی اعتمادی بین دو طرف روز به روز در حال افزایش است. در مقاله زیر می خواهم به این موضوع بپردازم که فحش و ناسزا برای اصلاح، به جای حل مشکل، مشکلات را بین ما را پیچیده تر می کند.

به دلیل تیرگی روابط دو کشور، سیاست های آنها را در حد معیار و مقیاس واقعیات عینی و اصول بهترین تمدن نمی دانم، اما جدای از اشتباهات دو طرف، سیاست های غلط و ذهنیت عاطفی جوانان و دیگر عوامل داخلی و خارجی را نمی توان نادیده گرفت. البته باید این را هم بگویم که رساندن سطح روابط همسایگان به سطح کنونی، سیاست بدی است که نتیجه راهبردهای شکست خورده است و به هیچ وجه به نفع هیچ طرفی نیست.

این حق همه است که در چهارچوب موازین اخلاقی و فرهنگی با اقدامات و اظهارات طرف مقابل مخالفت کنند، اما در سال های اخیر نشان دادن خشم خود با بد و رد گفتن به سیاست پاکستان در قبال افغانستان، درد ما را دوا نمی کند. اما واکنش هایی را به دنبال دارد و به کشور آسیب می زند.

مردم بیدار و رهبران قوی به جای سرزنش بیگانگان بر ضعف های خود تمرکز می کنند و ضعف ها و فرصت هایی را که طرف مقابل برای مداخله در مردم و کشور در اختیار دارد از بین می برد. دعوای دائمی همسایه ها و بد گفتن به یکدیگر شهامت نیست، بلکه تعامل بین همسایه ها در چارچوب احترام متقابل، متانت و رقابت سالم، شجاعت است.

در دنیای معاصر همسایگان بر اساس روابط بلندمدت اقتصادی با یکدیگر مرتبط هستند و هر کشوری نه تنها برای حفظ منافع خود گام برمی دارد، بلکه از آسیب به کشوری که از نظر اقتصادی به دیگری متصل است جلوگیری می کند.

در صورت پایان تحریم ها، موانع توسعه هر دو کشور برداشته می شود، اما متأسفانه به نظر می رسد که رهبری سیاسی هر دو کشور در این زمینه مبتنی بر جستجوی اشتراک، پیوند، توافق کار نمی کنند و یا قصد ندارند گام های عملی برای توسعه کشور خود و زندگی بهتر برای نسل های آینده بردارند.

افغان ها باید مضرات استفاده از تفنگ علیه یکدیگر را بررسی کنند، باید از ویرانی کشور جلوگیری کنند، با گفتگو و تفاهم راه حل مشکلات را در داخل کشور بیابند، نگرانی های یکدیگر را درک کنند، منافع ملی و دستور کار ملی را تعیین کنند. از حذف و انکار طرف مقابل دست بردارند، کشور را خانه مشترک همه افغان ها بدانند، آن را با هم بسازند و بعد با هر کشوری پای میز مذاکره بنشینند تا از پنجره محکم ملی مشکلات را حل کنند، با انتقاد از سیاست های پاکستان، توهین آنها و با نشان دادن احساسات، خشم، نفرت مشکلات حل نمی شود، متاسفانه رسانه های پاکستان نیز همین مسیر نفرت پراکنی را در پیش دارند.

(تاند/۱۰ جون ۲۰۲۳)

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x