مهاجران اخراج‌شده از پاکستان: هر ظلمی که بلد بودند، بر ما روا داشتند

شماری از مهاجرانی که پس از اخراج‌ از پاکستان به ولایت بلخ رفته‌اند، می‌گویند که هنوزهم برخی اعضای خانواده‌های شان در پاکستان زندانی هستند.

آنان روایت‌های تلخی از برخورد نظامیان پاکستانی دارند و می‌افزایند که هنگام برگشت، اموال شان در خاک پاکستان دزدی شده است.

سیدالیاس، اخراج شده از پاکستان به خبرنگار طلوع‌نیوز در بلخ گفت: «در خانه که دو مرد بود، یکی را بردند، پول ما را گرفتند و چپاول کردند. پس از آزار و اذیت فراوان، ما اخراج شدیم.»

محمد، اخراج شده دیگر گفت: «این‌جا خوش هستیم، نان خشک می‌خوریم اما دیگر آن‌جا نمی‌رویم حتا اگر برای ما پول هم بدهند، نمی‌رویم.»

برگشت‌کننده‌ها در بلخ از مسوولان خواستار فراهم‌سازی زمینه‌های کاری و سرپناه دایمی هستند.

محمدخان، مهاجر اخراج شده از پاکستان گفت: «هیچ فایده‌ای از ملک بیگانه ندیدیم، حالا امید داریم که در ملک خود برای آینده، وطن و مردم خود یک کاری کرده بتوانیم.»

ظاهرشاه یکی دیگر از مهاجران اخراج شده می‌گوید: «ده لک کلدار پاکستانی مصرف کرده بودم و برای خود جایداد ساخته بودم و پنج یا شش لک لوازم خانه داشتم که در مجموع نزدیک به بیست لک ما آن‌جا مانده.»

در همین حال، رییس مهاجران و عودت‌کننده‌های بلخ که برای توزیع کمک‌ به خانواده‌های تازه اخراج شده به کمپ ویژه مهاجران رفته، از تلاش‌ها به هدف ایجاد سرپناه دایمی به آنان اطمینان داده است.

اسدالله وفا، رییس امور مهاجران و عودت‌کننده‌های بلخ گفت: «ما، تمام اداره‌های دولتی و موسسه‌ها همکار اطمینان می‌دهیم که در خدمت شان هستیم. همین گونه که مسوولان در این کمپ موقتی امارتی در خدمت شان هستند، اطمینان می‌دهیم که آنان [مهاجران] را به مکان‌های اصلی شان می‌رسانیم.»

بربنیاد معلومات ریاست امور مهاجران و عودت‌کننده‌های بلخ، پس از آغاز روند اخراج مهاجران افغان از سوی حکومت پاکستان، تاکنون ۲۵۰۰ خانواده که شمار شان در حدود ۸هزار نفر می‌رسد،‌ در ولایت بلخ جایگزین شده‌اند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x