ابرقدرت جهان در پی آرمان های شوم خود در صدد گسترش پیوندهای فکری و عقیدتی در گورستان امپراتوری ها (افغانستان) برآمد که تعدادی از جوانان آن در دام تمدن کور افتادند و در افغانستان عملا برای (KGB) شروع به کار کردند.
حزب خلق ظهور کرد و به طور آشکار شروع به فعالیت کرد تا اینکه آرمان های اتحاد جماهیر شوروی، مردم مظلوم افغانستان را در بزرگترین فاجعه تاریخ، فرو برد. کودتای وحشیانه هفتم ثور روی داد. داود خان و خانواده اش را با ظلم و ستم فراوان کشتند.
هفتم ثور روز سیاهی بود که افغانها را بر سر سفره غم نشاند و سرنوشتشان را به مسکو سپرد. جاسوسان KBG به ملت مظلوم رحم نکردند، محصلین، معلمان و بزرگان قبیله را در میانه شب بردند. در حالی که فریاد و گریه همسر و فرزندان کوچک شان سکوت فضای غم انگیز شب را می شکست.
روس ها در ششم جدی سال ۱۳۵۸ مستقیماً به افغانستان حمله کردند و کارمل را سوار بر تانک مانند شاه شجاع با خود آوردند و بر تخت کابل نشاندند، به قدری ظلم کردند که در بی مثال است.
روسها در سال در ششم جدی سال ۱۳۵۸ آمدند و ۹ سال و ۵۳ روز بعد در ۲۶ دلو با لشکر ۱۵۰۰۰۰ نفری خود از افغانستان خارج شدند در حالیکه شمار مجاهدین افغانستان ۲۰۰۰۰ نفر بود.
مجاهدین پیروز با ورود به کابل و به زور راکت و باروت زیبایی بهشتی کابل را مخدوش کردند و کابل را در شعله های جنگ به جهنم تبدیل کردند و مردم مظلومشان را در هم شکستند تا امیدهایمان بر باد برود و درگیری بر سر قدرت و زور آغاز شده بود.
مجاهدین عملاً مبارزه افتخار آمیزی را علیه روسها و کمونیستها آغاز کردند که مردم افغانستان با شجاعت و غیرت فراوان از آن حمایت کردند. روزی رسید که امپراتوری شوروی بین‌المللی به دست افغان‌های فقیر شکست خورد، اندیشه کمونیسم در جهان شکست خورد و مجاهدین افغان در هشتم ثور وارد کابل شدند، و تمام دنیای اسلام در دریای خوشحالی غرق شده بودند.
در نهایت عنوان کنیم که مجاهدین افغان پس از آن به سه دسته تقسیم شدند، یک گروه در جریان جهاد شهید شدند، گروه دیگر پس از پیروزی مجاهدین در خانه های خود ماندند و شروع به تدریس کردند، زیرا دیدند که عاشقان کرسی اکنون در خون ملت مظلوم و بار دیگر آتش جنگ را در میهن شعله ور خواهند ساخت. دسته سوم دیوانگان قدرت بودند که با یکدیگر درگیر شدند و کابل را غارت کردند و ننگی را ایجاد کردند که در دوره کمونیستی اتفاق نیفتاده بود. به همین دلیل امید مسلمانان جهان به ویژه افغان ها بر باد رفته است.
