همکاری های ترانزیتی و تجاری باید به عنوان یک فرهنگ میان کشور های همسایه نهادینه شود

راهکار های پایدار ترانزیتی و همکاری های تجاری است که میتواند ممد رونق تجارت و اقتصاد میان کشور های منطقه باشد. با آن که تعهد برای گسترش همکاری های ترانزیتی و تجاری میان کشور های منطقه با گذشت هر روز تازه تر میشود و امید برای چنین همکاری ها بیشتر میگردد مگر باز هم مواردی به چشم میخورد که نشان میدهد این گونه همکاری ها پایدار نیستند و بیشتر مقطعی می باشند.

درست ده روز قبل از امروز منابع در اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری افغانستان اعلام داشتند که اسلام‌آباد لایحه‌ یی را تصویب کرده است که بربنیاد آن در ترانزیت افغانستان سهولت ایجاد خواهد شد. بربنیاد این لایحه، افغانستان می‌تواند کانتینرهای کالاهای تجاری خود را در بندرهای پاکستان تبدیل کند که این کار هزینه انتقال کالاها را کاهش می‌دهد و تجار وادار به پرداخت جریمه نخواهند شد.

اما رسانه های پاکستانی امروز گزارش دادند که آن کشور اخیراً در یک اقدام دیگر تعرفه واردات میوه از افغانستان را افزایش داده است،شماری از تاجران پاکستانی به رسانه‌های این کشور گفته اند که از زمان وضع تعرفه نظارتی ۴۹ درصدی بر آنان، ورود میوه‌های تازه و خشک از افغانستان ۷۰ درصد کاهش‌یافته است.

این نشان میدهد که افغانستان در مسیر ترانزیت جنوبی همیشه دچار مشکل است در حالی دیگران برای تجارت میان آسیای میانه و آسیای جنوبی از مسیر ترانزیتی افغانستان خوشحال اند. با توجه به اهمیت روز افزون مسئله تجارت و ترانزیت و این که اقتصاد و تجارت دیگر نمیتواند سیاسی باشد هنوز هم موانع و مشکلات متعددی فرا راه این مسئله وجود دارد و این یک نیاز جدی است که افغانستان راه های بدیل ترانزیتی را مدنظر داشته باشد.

قبل از این افغانستان برای ایجاد مسیرهای ترانزیتی جدید، دو قرار داد برای استفاده از راه لاجورد و استفاده از بندر چابهار را امضا کرده است اما در عمل نتوانسته است از آن به گونۀ درست بهره ببرد زیرا نظام های گذشته در این خصوص با درایت عمل نکردند و مقدمات استفاده از این دو پروژه را به گونۀ مطلوب برابر نساختند اما امارت اسلامی به فکر راه های بدیل است و در نظر دارد که راه جدید تجاری با ایران را بسازد این راه در کنار راه “پل ابریشم” در ولایت نیمروز ساخته شود، مسئولین به این باور اند که با اعمار راه جدید، روند دادوستد بین افغانستان و ایران، سرعت می یابد همچنان کار بازسازی شاهراه کابل قندهار دیروز آٰغاز شد، شاهراه که مسیر عمده ترانزیتی میان افغانستان و پاکستان و افغانستان و ایران است.

رئیس اداره راه آهن هفته گذشته در سفری که به ازبکستان داشت اعلام کرد، این اداره و یک شرکت چینی برای انتقال کالاهای تجاری از چین به افغانستان از طریق قرغیزستان و ازبکستان به توافق رسیده‌اند که بر موجب انتقال کالاهای تجاری با قطار در ماه جاری آغاز می‌شود با این کار ممکن است شماری از تجار افغان به جای بندر کراچی از این مسیر استفاده کنند.

از دید آگاهان، هر قدر که برای تجارت و ترانزیت راه های بدیل جستجو گردد به همان پیمانه میتوان از وابستگی های ترانزیتی و تجاری رهایی یافت زیر با تلاش های زیادی که از سوی افغانستان انجام شد، بسا کشورها، مسئله ترانریت و تجارت را به عنوان حربه در برابر افغانستان به کار گرفتند و تلاش کردند از این طریق افغانستان را وابسته به خود نگهدارند.

چنین یک برخورد میتواند به جای رشد تجارت و همکاری های اقتصادی بی باوری به میان آورد، در حالی که امروز تقریبا تمام دنیا تجارت و ترانزیت را دور از مسایل سیاسی دنبال میکنند، حتی کشور هایی که با هم دید اختلافی دارند اجازه نمی دهند که دیدگاه اختلافی شان عامل برای کاهش همکاری های ترانزیتی و تجاری شود، امید این ایده و اندیشه در کشور های اطراف ما نیز به عنوان یک فرهنگ نهادینه شود و این فرهنگ را در خود رشد دهند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x