پاکستان ناتوان در جنگ و دفاع، آنها برای مقابله با طالبان به داعش  و جبهه مقاومت ملی متوسل می شوند

به نظر می‌رسد برنامه‌های پاکستان در منطقه نتیجه معکوس داده است. ارتش این کشور در بلوچستان با تلفات سنگینی مواجه شده و اسلام‌آباد دریافته که توان مقابله با طالبان یا تحریک طالبان پاکستان را ندارد. به همین دلیل، اکنون در حال برقراری ارتباط با داعش است.

پس از خروج شتاب‌زده نیروهای آمریکایی از افغانستان، پاکستان سعی کرد کنترل این کشور و حکومت طالبان را در دست بگیرد. هدف آن استفاده از افغانستان به‌عنوان پایگاهی برای گروه‌های تروریستی علیه هند بود تا از این طریق عملیات‌های تروریستی را در جامو و کشمیر ادامه دهد، در حالی که می‌توانست هرگونه دخالت مستقیم را انکار کند.

اما طالبان برنامه‌های خود را داشت و بسیاری پیش‌بینی کرده بودند که با تسلط پاکستان بر افغانستان، نفوذ چین بر کابل افزایش خواهد یافت. در مقابل، دهلی نو به سرعت اقدام کرد و روابط دیپلماتیک خود را با کابل گسترش داد. از آن زمان، هند کمک ها و حمایت های بسیاری از افغانستان انجام داده است.

-استراتژی جدید پاکستان
پاکستان اخیراً تلاش زیادی کرده تا اتحادهایی با کشورهای اسلامی تشکیل دهد. یکی از این تلاش‌ها همکاری با بنگلادش است، کشوری که در دوران دولت ضعیف محمد یونس، به این همکاری تمایل نشان داده بود. دولت داکا با اهداف ضد هندی، روابط خود را با اسلام‌آباد تقویت کرده است که شامل ایجاد مسیر دریایی، تسهیل ویزا و همکاری دفاعی استراتژیک می‌شود.

با این حال، صرف اتحاد با بنگلادش برای پاکستان کافی نیست. این کشور به نظر می‌رسد که در افغانستان شکست خورده است، در حالی که تحولات بلوچستان نیز به ضرر آن تمام شده است.

این مقاله تأکید دارد که سیاست‌های پاکستان در منطقه نه‌تنها باعث بی‌ثباتی بیشتر شده، بلکه موقعیت این کشور را نیز تضعیف کرده است. اکنون که طالبان از تسلط پاکستان خارج شده، اسلام‌آباد به دنبال همکاری با داعش و جبهه به اصطلاح مقاومت ملی (NRF) است تا به نوعی بر بحران‌های داخلی و منطقه‌ای خود غلبه کند.

قابل ذکر است، پاکستان که در مقابله با طالبان شکست خورده است، اکنون به داعش و جبهه مقاومت ملی افغانستان روی آورده تا بتواند در افغانستان نفوذ داشته باشد. در مقابل، هند با رویکرد دیپلماتیک، روابط خود را با افغانستان تقویت کرده است.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x