به نظر میرسد برنامههای پاکستان در منطقه نتیجه معکوس داده است. ارتش این کشور در بلوچستان با تلفات سنگینی مواجه شده و اسلامآباد دریافته که توان مقابله با طالبان یا تحریک طالبان پاکستان را ندارد. به همین دلیل، اکنون در حال برقراری ارتباط با داعش است.
پس از خروج شتابزده نیروهای آمریکایی از افغانستان، پاکستان سعی کرد کنترل این کشور و حکومت طالبان را در دست بگیرد. هدف آن استفاده از افغانستان بهعنوان پایگاهی برای گروههای تروریستی علیه هند بود تا از این طریق عملیاتهای تروریستی را در جامو و کشمیر ادامه دهد، در حالی که میتوانست هرگونه دخالت مستقیم را انکار کند.
اما طالبان برنامههای خود را داشت و بسیاری پیشبینی کرده بودند که با تسلط پاکستان بر افغانستان، نفوذ چین بر کابل افزایش خواهد یافت. در مقابل، دهلی نو به سرعت اقدام کرد و روابط دیپلماتیک خود را با کابل گسترش داد. از آن زمان، هند کمک ها و حمایت های بسیاری از افغانستان انجام داده است.
-استراتژی جدید پاکستان
پاکستان اخیراً تلاش زیادی کرده تا اتحادهایی با کشورهای اسلامی تشکیل دهد. یکی از این تلاشها همکاری با بنگلادش است، کشوری که در دوران دولت ضعیف محمد یونس، به این همکاری تمایل نشان داده بود. دولت داکا با اهداف ضد هندی، روابط خود را با اسلامآباد تقویت کرده است که شامل ایجاد مسیر دریایی، تسهیل ویزا و همکاری دفاعی استراتژیک میشود.
با این حال، صرف اتحاد با بنگلادش برای پاکستان کافی نیست. این کشور به نظر میرسد که در افغانستان شکست خورده است، در حالی که تحولات بلوچستان نیز به ضرر آن تمام شده است.
این مقاله تأکید دارد که سیاستهای پاکستان در منطقه نهتنها باعث بیثباتی بیشتر شده، بلکه موقعیت این کشور را نیز تضعیف کرده است. اکنون که طالبان از تسلط پاکستان خارج شده، اسلامآباد به دنبال همکاری با داعش و جبهه به اصطلاح مقاومت ملی (NRF) است تا به نوعی بر بحرانهای داخلی و منطقهای خود غلبه کند.
قابل ذکر است، پاکستان که در مقابله با طالبان شکست خورده است، اکنون به داعش و جبهه مقاومت ملی افغانستان روی آورده تا بتواند در افغانستان نفوذ داشته باشد. در مقابل، هند با رویکرد دیپلماتیک، روابط خود را با افغانستان تقویت کرده است.