پروسه صلح افغانستان

زلمی خلیلزاد در سفر دیگری به كابل با مقامات ارشد افغانستان گفتگو كرده است. هدف از این دیدار نیز بررسی راه های تسریع در روند صلح بود. از آنجا که مذاکرات با نمایندگان طالبان در قطر ادامه دارد، به نظر می رسد این سفر خلیلزاد تلاشی برای تسریع در مذاکرات بوده باشد.

پیشرفت در مذاکرات صلح با میانجیگری ایالات متحده میان دولت افغانستان و طالبان کند و با خشونت همراه بوده است. این حملات و انفجارها باعث عدم اطمینان زیادی در منطقه نسبت به آینده دولت در افغانستان شده است. 

اصلی ترین اختلاف نظر برای  طالبان مسئله خروج کامل و نهایی نیروهای بین المللی از کشور است. در ابتدا برنامه ریزی شده بود که خروج نیروهای خارجی تا ماه می ۲۰۲۱ تکمیل شود، اما با افزایش خشونت و تغییر دولت ایالات متحده بعید به نظر می رسد همه نیروهای بین المللی در مهلت مقرر افغانستان را ترک کنند!

اکنون خلیلزاد همچنین قصد دارد به عنوان بخشی از ماموریت خود برای انجام یک توافق سیاسی، از سایر پایتخت های منطقه بازدید کند. دستیابی به یک آرایش سیاسی جامع و با دوام قابل قبول برای همه طرفها بدون دستیابی به آتش بس از طرف طالبان نسبتا دشوار شده است!

در حالی که دولت جدید ایالات متحده در حال ارزیابی خود از توافقنامه صلح دوحه است، هرگونه صلح فوری همچنان دست نیافتنی است.

این جنگ باید به پایان برسد و همه طرفها می توانند به جای اصرار بر خواسته های انعطاف ناپذیر، با سازش و توجه به دیدگاه های یکدیگر به صلح برسند!

(د نیوز)
۲۰۲۱/۳/۳

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x