چرا غرب در فاجعه فلسطین سکوت و در امور داخلی ما مداخله می‌کند؟

جهت اینکه غربی‌ها قانون و فرهنگ خود را بر دیگران تحمیل کنند، خود را به عنوان خدمت‌گزاران بشریت به جهانیان عرضه دارند، جنایات خود را پنهان و ردای جواز را بر آن‌ها بکشانند، اسلام را دینی تندرو معرفی کنند، مسلمانان را تروریست ثابت کنند و مردم را از اندیشه و روش اسلامی منفور و بی‌زار نمایند؛ اکثراً از رسانه‌ها کار می‌گیرند، هزینه‌های زیادی صرف می‌کنند و افرادی را تربیت می‌کنند که در خط مقدم دشمنی با اسلام قرار دارند و تجربه طولانی و پخته‌ای در گمراه کردن دیگران به دست آورده‌اند.

امروز آنچه در جغرافیای کوچک اسلامی جهان (فلسطین) می‌گذرد، در مقایسه با آن، وضعیت جاری افغانستان از نظر امنیت، توسعه، رفاه و وضعیت اقتصادی ۱۰۰ درصد قابل ستایش است اما رسانه‌های غربی در مورد این فاجعه ننگین فلسطین سکوت کرده و مسائل داخلی افغانستان را زیر بحث قرار داده است! آن‌ها می‌خواهند با تمام توان خود بهای شکست خود در قبال طالبان را در میدان تبلیغاتی بگیرند و نظام اسلامی، پالیسی، قوانین و موقف آن را به جامعه جهانی غلط معرفی کنند.

هر سه ماه یک‌بار گزارش سازمان ملل متحد (که مملو از دروغ و اتهام است) از نقض وضعیت انسانی افغان‌ها، دستگیری‌های اجباری، کشتارهای خودسرانه و تعداد تلفات غیرنظامیان بحث می‌نماید! در حالی که ۳۹۴۴۵ تن‌ شهید و ۹۱۰۷۳ تن‌ مجروح توسط رژیم صهیونیستی در نوار غزه به ثبت رسیده‌اند، علاوه بر آن ۲۰۶ باب آثار تاریخی، ۱۹۷ باب تاسیسات دولتی، ۸۲۱ محراب مساجد، ۴۳۰۰۰۰ سرپناه انفرادی تخریب و ۳۴۱۰ مورد قتل عام به ثبت رسیده است، اما رسانه‌های غربی در این باره سکوت کرده‌اند!.

هر روز از بیکاری و مشکلات اقتصادی افعانستان صحبت می‌شود در حالی که از زمان حکومت طالبان تاکنون مرگی بر اثر گرسنگی در افغانستان رخ نداده است و تاکنون ۳۷ نفر در غزه بر اثر گرسنگی جان خود را از دست داده‌اند!.

به دلیل حساسیت با حکومت طالبان، صحبت از افزایش پناه‌جویان به کشورهای خارجی مطرح می‌شود در حالی که تاکنون ۱۰۰۰۰ نفر در غزه مفقود و ۲ میلیون نفر دیگر مهاجر شده‌اند!.

در اینجا سخن از محرومیت زنان از حقوق بشر و خشونت علیه آنان شبانه‌روزی جریان دارد اما در غزه تاکنون ۱۰۷۹۸ زن به شهادت رسیده‌اند!.

اینجا در مورد نبود آزادی بیان، تعطیلی شبکه‌های تلویزیونی و رادیویی و محدودیت علیه خبرنگاران صحبت‌های زیادی مطرح می‌شود در حالی که تاکنون ۱۶۵ خبرنگار در غزه به شهادت رسیده‌اند!.

اینجا ممانعت دختران از تحصیلات عالی و مسدود بودن مکاتب به سرخط خبرهای داغ تبدیل شده است اما در غزه تاکنون ۴۵۵ مدرسه و پوهنتون بمباران شده است!.

اینجا صحبت از محرومیت داکتران از خدمات و حقوق بالا مطرح می‌شود در حالی که تا کنون ۵۰۰ کارمند طبی در غزه به شهادت رسیده‌اند!.

موضوع سوءتغذیه کودکان اینجا شبانه‌روز داغ است و در غزه ۱۶۱۷۲ کودک به شهادت رسیده‌اند!.

در افغانستان، رسانه‌های غربی در مورد بروز بیماری‌های مختلف، نبود محیط زیست سالم و غذای سالم و عدم دسترسی به معالجه تبصره‌های مختلف می‌کنند اما در غزه تا این لحظه ۲۶۲ باب مراکز صحی و شفاخانه‌ها از فعالیت افتاده‌اند و ۱۳۱ آمبولانس بمباران شده‌اند!.

حالا این سوال را که چرا رسانه‌های غربی در قبال جنایات بزرگ اسرائیل سکوت کرده‌اند و مشکلات کوچک داخلی افغانستان را مطرح می‌کنند؟ این‌گونه پاسخ می‌دهیم که کار این رسانه‌های مزدور فقط پنهان کردن جنایات کفار، بدنام ساختن مسلمانان واقعی و تحریک مردم علیه نظام‌های اسلامی است. از همین‌رو در اخبار از گروه فلسطینی حماس و امارت اسلامی با این عبارات یاد می‌کنند: “حماس که توسط آمریکا و اتحادیه اروپا به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته شده است…” دولت طالبان “که تا کنون هیچ کشوری آن را به رسمیت نشناخته است….”.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x