اخیراً تعداد زیادی از رسانههای غربی و حتی سیاستمداران غربی در گزارشهای خبری و سخنرانیهای خود، مقامات امارت اسلامی را متقاعد به تقسیم خطرناکی کردهاند. آنها مقامات امارت اسلامی را به دو گروه طالبان خوب و بد تقسیم می کنند. همچنین برخی از همین رسانه ها و سیاستمداران مشهور، امارت اسلامی را به رهبران قندهاری و مقامات مقیم کابل تقسیم می کنند. رسانه ها و سیاستمداران غربی تنها به استفاده از این اصطلاحات بسنده نمی کنند. بلکه تعاریف خاصی برای این اصطلاحات دارند. آنها می خواهند نشان دهند که برخی از رهبران امارت اسلامی سازش با غرب را دوست دارند و برخی دیگر از رهبران با غرب دشمنی دارند.
این اولین بار نیست که رسانه های غربی و سیاستمداران غربی آگاهانه این سخنان را علیه امارت اسلامی مطرح می کنند و بارها در صحنه بین المللی تکرار می کنند. در زمان اشغال افغانستان از امارت اسلامی به شبکه حقانی و مجاهدین دیگر نام میبردند. این تقسیم شرورانه رسانه های غربی و سیاستمداران آنها یک چیز عادی نیست و برنامه سیاسی خطرناکی پشت آن وجود دارد. آنها این تفرقه را در رسانه ها پخش می کنند و می خواهند اذهان همه افغان ها، مقامات امارت اسلامی و مجاهدین را با این عبارات آشنا کنند و برنامه بدخواهانه شان برای از بین بردن وحدت امارت اسلامی و تفرقه افکنی آنها، زمینه سازی کنند.
اگر تاریخ چند دهه پیش افغانها علیه شوروی را مطالعه کنیم. غرب، مجاهدین افغان را در موقعیت خطرناکی انداختند. مجاهدین افغان را با دست بزرگ و بسیار جسورانه به گروه ها و احزاب بزرگ و کوچک تقسیم کردند که نژاد، زبان، جهت و مذهب به عنوان منبع تعصب تلقی می شد. غرب در نهایت موفق شد این احزاب جهادی را به جنگ با یکدیگر وادار کند و به این ترتیب از ایجاد یک دولت قدرتمند اسلامی در افغانستان جلوگیری کرد. غرب می خواهد دوباره از این روش خصمانه استفاده کند.
اما یکی از دستاوردهای بزرگ امارت اسلامی این بود که در دوران جهاد با اشغالگران امریکایی و اکنون در دوران حکومت و اقتدار وحدت و ثبات داخلی خود را حفظ کرده است و دشمن این فرصت را ندارد که آنها را تقسیم کند. پس مسئله اساسی این است که امارت اسلامی باید جذب این روش غرب نشود. امارت اسلامی نباید اجازه دهد دیپلمات ها و سیاستمداران غربی این فرصت را به دست بیاورد تا در اجرای اسلام و سایر مسائل و موضوعات سیاسی بین آنها اختلاف ایجاد کند و راه نفوذ دشمن را باز کنند. درد و مشکلات بس است، بیش از یک قرن است که غرب امت بزرگ اسلامی را به مناطق کوچک تقسیم کرده و سپس مسئولان این مناطق تقسیم شده را خدمتگزار خود کرده است.