ما افغانها متأسفانه عادت داریم اگر خارجیها حرفی بزنند یا گفته گفتهای را بیان کنند بدون توجه به مأموریتی که به آنها محول شده، یا حرفهایشان بر اساس سند یا منبع موثق باشد، در چارچوب منافع کوچک خود به آنها اعتبار میدهیم.
هنوز مشاور داکتر نجیب، آقای محمد اسحق توخی که تا آخر عمر با وی در اتاق سازمان ملل متحد در کابل بود، نگفته است که آقای سیوان نماینده سازمان ملل متحد، داکتر نجیب الله در 1371 شمسی بعد از 27/26 ماه حمل کجا بردند؟ در کابل، وزارت امور خارجه هند نه به او ویزه داد و نه پناهندگی.
به همین ترتیب، نه از معاون سیوان، آقای فیلیپ کاروین، و نه از وزیر امور خارجه وقت، آقای عبدالوکیل، در چند صد صفحه کتاب «از حاکمیت تا سقوط جمهوری دموکراتیک افغانستان» و نه در چندین جلد از کتابهای فقیر محمد وادان، و نه از دیگران در این رابطه که سیوان بالاخره رئیس جمهور افغانستان دکتر نجیب الله را به کجا برد؟ چیزی نه خوانده ام و نشنیده ام.
هدف طرح صلح پنج ماده ای سازمان ملل برای سیوان، کمیته بی طرف، دولت موقت و انتقالی و انتخابات بعدی، گرفتن قدرت از داکتر نجیب الله و واگذاری قدرت به شورای رهبری جهادی بود، هیچ چیز دیگری در این طرح وجود نداشت، اتفاقی که در 8 ثور سال 1371 افتاد.
سیوان وظیفه داشت تا رهبران جهادی را برای کسب قدرت متحد می کند. به بهانه مانع تراشی و تأخیر در روند صلح، داکتر نجیب الله را متقاعد و تحت فشار قرار دهد تا از قدرت کناره گیری کند و استعفا دهد و داکتر نجیب الله را به هند منتقل کند، با خانواده خود یکجا شود.
بر اساس تحولات جدید و موافقت داکتر نجیب الله، سیوان باید ساعت 12:30 روز 26 حمل با کمیته بی طرفی از اسلام آباد به کابل می آمد تا قدرت را تحویل دهد و در عین حال داکتر نجیب الله نیز منتقل با همین طیاره به هند میرفت. با این حال سیوان ساعت 12:30 شب بدون همراهی کمیته بی طرف وارد کابل شد.
در این فاصله ملیشه های نظامی جنرال عبدالرشید دوستم میدان هوایی کابل را تحت کنترل می گیرند و قبل از خروج داکتر نجیب الله مشکلی به وجود می آید. نکته جالب این است که مشکل بازگرداندن طیاره به اسلام آباد حل نشد، سیوان نتوانست از طیاره پیاده شود. این سوال بسیار مطرح می شود که چرا سیوان عجله داشت تا طیاره زود به اسلام آباد برگردد؟
در طیاره کمیته بی طرفی وجود نداشت و داکتر نجیب الله نیز به امید نجات به خانه سازمان ملل در کابل پناهنده شد، آنوقت جز جنرال حمید گل و چند جنرال پاکستانی دیگر چه کسی در طیاره بود؟!!! سیوان می خواست داکتر نجیب الله را برخلاف قرارداد و تعهدات، نه به هند و نه به هیچ کشور دیگری بلکه به اسلام آباد ببرد و می خواست که دکتر نجیب الله از اسلام آباد استعفا دهد.
شواهد نشان می دهد که سفر داکتر نجیب الله به هند چیزی جز یک نیرنگ و فریب نبود. در فارسی ضرب المثلی هست که می گوید: «دروغگو حافظه اش کوتاه است.» خود سیوان در مصاحبه اش می گوید: وقتی داکتر نجیب الله در 27 حمل به دفتر سازمان ملل در کابل پناه برد، سیوان فوراً سفرا را صدا زد تا موضوع پناهندگی داکتر نجیب الله را با آنها در میان بگذارد که غیر از سفیر پاکستان، سفیر هر کشور دیگری از جمله سفیر هند برای دادن پناهندگی و ویزه به داکتر نجیب الله حاضر نشد.
داکتر نجیب الله نه تنها با این طرح مخالف است، بلکه با سیوان و سفیر پاکستان نیز به تندی صحبت می کند. سیوان خود می گوید که طیاره من از چهار طرف توسط ملیشه های دوستم محاصره شده بود، وضعیت میدان هوایی کابل غیرعادی بود و کنترل میدان در دست دیگری بود. نباید از موضوع مکان و زمان و وضعیت محکمه غافل شد.
سخنان سلیمان لائق در مورد رابطه سیوان و داکتر نجیب الله که داکتر نجیب الله می خواست مثل دزد شبانه از کشور فرار کند شاید این گفته ها درست باشد چرا که یک موقعیت غیرعادی این کار انجام شد تا داکتر نجیب همانطور که در بالا اشاره شد با یک سرنوشت مجهول مواجه نشود.
سوال دیگری پیش می آید که سیوان از 27 حمل تا هشتم ثور حدود 12 روز فرصت و زمان داشت تا بر اساس توافقات قبلی با هند موضوع پناهندگی داکتر نجیب الله را حل کند که در این صورت می توانستیم بگوییم سیوان راست می گوید، دروغ نمی گوید، فریبکار و دروغگو نیست.
همچنین قابل ذکر است که سیوان یک سال و نیم دیگر در اسلام آباد سکونت داشت اما در مورد انتقال داکتر نجیب الله به هند اقدامی انجام نداد. سیوان این مصاحبه را زمانی انجام داد که سلیمان لائق از دنیا رفته بود.