این کمیسیون اعلام کرد که در هفته‌های اخیر، دولت پاکستان اعمال «خشونت و ارعاب» علیه مهاجران افغان و جوامع احمدیه [جنبش دینی برآمده از پنجاب هند] را افزایش داده است و این مهاجران به‌زور به اردوگاه‌های اخراج فرستاده می‌شوند.
دیوید کری، کمیسر کمیسیون آزادی‌های مذهبی ایالات متحده، با اشاره به فشارها و سرکوب اقلیت‌های مذهبی در افغانستان گفت: «ما به‌ویژه از این نگران‌ایم که دولت پاکستان اقلیت‌های مذهبی را که از آزار و شکنجه گریخته‌اند، به زور به افغانستان بازگرداند.» او افزود که در حکومت طالبان، مسیحیان، مسلمانان شیعه، مسلمانان احمدیه و سیک‌ها نمی‌توانند مراسم مذهبی‌شان را آزادانه برگزار کنند.
این کمیسیون از دولت ایالات متحده خواست به تعامل با مقام‌های پاکستانی ادامه دهد و آن‌ها را تحت فشار بگذارد تا «در این تصمیم سیاسی تجدیدنظر کنند».
پس از آنکه دولت پاکستان در سوم اکتبر تصمیمش را برای اخراج حدود ۱.۷ میلیون مهاجر افغان فاقد اجازه اقامت اعلام کرد، به این مهاجران یک ماه و تا اول نوامبر مهلت داد این کشور را داوطلبانه ترک کنند. از اول نوامبر، دولت پاکستان روند اخراج اجباری را کلید زد و در یک هفته اخیر با موج عظیمی از بازداشت‌ها در سراسر این کشور، هزاران مهاجر افغان را از مرزها اخراج کرد.
به گزارش کمیسیون رسیدگی به مهاجران رژیم طالبان در یک ماه گذشته بیش از ۲۰۰ هزار مهاجر افغان تنها از طریق گذرگاه مرزی تورخم به افغانستان بازگشته‌اند.
پیش از این سازمان عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر نیز با ابراز نگرانی شدید از سرنوشت افراد اخراج‌شده از پاکستان گفته بودند از میان مهاجرانی در معرض اخراج قرار دارند، حدود ۶۰۰ هزار نفر کسانی‌اند که در دو سال گذشته و پس از سلطه طالبان بر افغانستان و ترس از انتقام‌جویی‌های این گروه به پاکستان گریخته‌اند.
اقلیت‌های مذهبی در کنار نظامیان پیشین، فعالان حقوق مدنی و حقوق بشر، فعالان حقوق زنان و خبرنگاران از جمله گروه‌های هدف حمله طالبان شمرده می‌شوند. طالبان که خود پیرو مذهب تسنن از نوع افراطی آن‌اند، در ۲۰ سال گذشته به اجرای حملات تروریستی علیه جوامع مذهبی شیعه، اسماعیلیه، سیک‌ها و هندوباوران متهم بوده‌اند.
این گروه در دو سال اخیر نیز به طور گسترده‌ای عرصه زندگی اجتماعی را برای این اقلیت‌های مذهبی تنگ‌تر کرده‌اند. غصب دارایی‌ها و اماکن سیک‌ها و هندوباوران، ممانعت از اجرای مناسک دینی آن‌ها، منع تدریس فقه شیعه در مدارس و دانشگاه‌ها، بستن برخی تکایا و مساجد شیعیان، حملات تروریستی به مراکز و اماکن شیعیان، دخالت شدید در ازدواج‌های شیعیان با اهل سنت و کنترل بر مراسم مذهبی این گروه از جمله برخوردهایی‌اند است که ساکنان افغانستان تحت سلطه طالبان در دو سال گذشته شاهد بوده‌اند.
بسیاری از شهروندان افغانستان در دو سال گذشته در پی ارعاب، تهدید، بازداشت و حتی شکنجه طالبان به دلیل مذهب و عقاید دینی‌شان به پاکستان و ایران فرار کرده‌اند. رجب و گل اندام، زوجی از دو مذهب که بعد از ۱۵ سال زندگی مشترک و داشتن چهار فرزند، به دلیل تفاوت مذهبی ماه‌ها در زندان طالبان ماندند و شکنجه شدند و سرانجام پس از آزادی به ایران فرار کردند، یکی از نمونه‌هایی‌اند که ایندیپندنت فارسی مشخصا به آن‌ها پرداخته بود.
نمونه‌های متعددی دیگری از مردان و زنان اهل تشیع وجود دارد که در دو سال گذشته به دلیل ازدواج با مرد یا زنی از اهل سنت، به زندان رفته‌اند و تحت آزار و شکنجه طالبان قرار گرفته‌اند؛ زیرا طالبان عقد آن‌ها را غیرشرعی و حرام خوانده‌اند.
به همین ترتیب، سیک‌ها و هندوباوران افغانستان نیز در دو سال گذشته به طور گسترده تحت تهدید، ارعاب و سرکوب قرار گرفتند و به همین دلیل شمار قابل‌ملاحظه‌ای از آنان این کشور را ترک کردند و اکثرا به هندوستان رفتند. به گفته فعالان جامعه سیک‌های افغانستان، از جمعیت چندین هزار نفری سابق در حال حاضر کمتر از ۱۰۰ نفر از جامعه سیک‌ها در افغانستان مانده‌اند.
