گزارش دیلی‌میل؛ دولت بریتانیا جا دارد، اما به پناه‌جویان افغان نمی‌دهد

در ادامه بگومگوها بر سر عدم اسکان‌ پناه‌جویان افغان در بریتانیا، اکنون گزارش شده که دولت این کشور با آن‌که دست‌کم پنج هزار اتاق خالی در هوتل‌ها دارد، همکاران افغانش در کشور‌های دومی را انتقال نمی‌دهد.

دیلی‌میل روز پنج‌شنبه، ۲۲ سرطان، گزارش داده، مترجمان افغانی که جان خود را برای بریتانیا به خطر انداخته‌اند به‌دلیل کمبود مسکن نمی‌توانند اجازه انتقال به بریتانیا را دریافت کنند.

وزارت داخله بریتانیا گفته که در حال حاضر پنج هزار اتاق خالی در هوتل‌های این‌ کشور دارد، اما ویژه پناه‌جویان دیگر از جمله کسانی است که از کانال مانش به‌گونه غیرقانونی به این کشور می‌آیند.

این عملکرد بریتانیا با موجی از انتقادها از سوی همکاران افغان این کشور و کسانی دیگر در بریتانیا مواجه شده است.

گزارش شده که این عملکرد وزارت داخله بریتانیا از سوی وکلای پناه‌جویان افغان به چالش کشیده شده و همه امیدها به رأی دادگاه عالی این کشور بسته شده تا دستور رفع این‌ بلاتکلیفی را بدهد.

در حال حاضر حدود دو هزار پناه‌جوی افغان در کشورهای دومی در انتظار تخلیه هستند، زیرا بدون تثبیت مکان بودوباش برای آنان ویزا صادر نمی‌شود.

کریم، ۳۶ ساله، ناظر سابق مترجمان نظامی بریتانیا که بیش از یک سال است به همراه همسر و فرزندش در هوتلی در اسلام‌آباد به‌سر می‌برد با انتقاد از عملکرد بریتانیا گفته است: «طالبان از رفتن فرزندان ما به مکاتب جلوگیری کردند، اکنون دولت بریتانیا با نگهداری ما در هوتل‌ها، آنان را از تحصیل نیز باز می‌دارند.»

در همین حال، دکتر سارا دی‌جونگ از کمپاین کننده‌گان برای ترجمانان افغان می‌گوید که هتل‌های بریتانیا راه حل دایمی نیستند، اما بی‌نهایت بهتر از هتل‌های پاکستان و سایر کشورهای دومی هستند.

دولت بریتانیا ماه حمل سال جاری به پناه‌جویان افغان که در بریتانیا به‌سر می‌بردند، دستور تخلیه هوتل‌ها را داد؛ در حالی‌که جای بدیل برای آنان در نظر گرفته نشده است.

چندی پیش شورای کارگران بریتانیا با انتقاد از این سیاست دولت، خواستار اعمار شهرک‌ به پناه‌جویان افغان شد، موردی که با مخالفت محافظه‌کاران‌ مواجه گردید.

از زمان تسلط طالبان بر کشور دست‌کم ۲۴ هزار و ۵۰۰ تن از همکاران بریتانیا و خانواده‌های‌شان و افراد آسیب‌پذیر منتقل شده‌اند، اما هنوز ده‌ها خانواده افغان در کشورهای دومی در انتظار تخلیه هستند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x