گسترش نفوذ منطقه ای چین و سده راهی به نام افغانستان

از زمانی که طالبان در اگست 2021 کنترل افغانستان را دوباره به دست گرفتند، هتل 10 طبقه لونگان در محله شهر نو کابل پذیرای افرادی از کشور چین بوده است. به دنبال فرار سرمایه گذاران چینی از افغانستان، داعش شاخه خراسان در 12 دسمبر به این هتل حمله کردند. در نتیجه پنج شهروند چینی زخمی و تعدادی از افغان‌ها از جمله نیروهای امنیتی طالبان کشته شدند.

روز بعد، پکن از امارت اسلامی افغانستان خواست تا امنیت همه دیپلمات‌ها و شهروندان چینی را در این کشور تضمین کند و همچنین به همه اتباع چین توصیه کرد که به سرعت افغانستان را ترک کنند.

وانگ ونبین، سخنگوی وزارت خارجه چین، اقدام تروریستی را محکوم کرد و آن را “رسوایی فاحش” خواند، اعلام کرد که پکن “عمیقاً شوکه شده است” و خواستار انجام “تحقیقات کامل” همراه با “اقدامات قاطع و قوی” از سوی طالبان برای انجام این کار شد. حکومت سرپرست باید امنیت شهروندان، مؤسسات و پروژه های چینی را در افغانستان تضمین کند.

این حمله یک شکست واضح برای طالبان بود. طالبان به دنبال این است که خود را به عنوان حکومتی معرفی کند که به ایجاد ثبات و امنیت افغانستان تواناست. این امر از منظر حرکت به سمت کسب مشروعیت بین المللی به عنوان یک دولت قانونی و جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی در اقتصاد کشور ضروری است.

متاسفانه طالبان نتوانسته اند، امنیت سفارتخانه ها را تامین کنند و این ضربه بزرگی برای آنها بود. احمد شاه کتوازی، دیپلمات پیشین افغانستان گفت: این حمله در 12 دسمبر، با وجود اینکه در 11 دسمبر مقامات چینی با معاون وزارت امور خارجه طالبان ملاقات کرده بودند، رخ داد. مقامات چینی خواستار تشدید تدابیر امنیتی در اطراف سفارت و شهروندان چینی شده بودند و علیرغم این اتفاق… این حملات داعش بالای نهادهای خارجی و مهاجران… برای طالبان بسیار نگران کننده است.

از نظر آینده اقتصادی افغانستان، طالبان به چین نگاه می کند تا نقش بزرگی در این کشور داشته باشند. از زمان به دست گرفتن قدرت، طالبان تلاش کرده اند تا نگرانی های پکن در مورد امنیت تجار و کارگران چینی در این کشور را کاهش دهند.

سید جاوید احمد سفیر پیشین افغانستان در امارات متحده عربی گفت: «رویکرد چین به طور کلی در کشورهای دارای مشکل از نظر امنیت ریسک گریز است. علیرغم این شکست جزئی، طالبان احتمالاً با اقدامات اصلاحی خاصی موافقت می کند که به طور بالقوه می تواند فضا را برای شرکت های امنیتی چینی برای استقرار بی سر و صدا در داخل افغانستان تامین کند.»

کتوازی به همین ترتیب وضعیت را ارزیابی می کند. او گفت: «از نظر من، اگرچه این حمله همه چیز را متزلزل کرده است، اما در دراز مدت چینی ها به تعامل خود با کشور ادامه خواهند داد.»

برای چین، لزوماً مهم نیست که کدام بازیگر از افغانستان در قدرت باشد، حتی اگر آن طالبان باشد. صرف نظر از اینکه کدام گروه از افغان‌ها مدعی رهبری افغانستان هستند، می‌توان روی پکن برای همکاری با آن دولت به روش‌هایی که به نفع منافع بلندمدت چین باشد، حساب کرد. بنابراین، اگرچه حمله 12 دسمبر یک شکست جدی برای طالبان بود، اما اگر طالبان تسلط خود را بر قدرت حفظ کند، می‌توان اذعان داشت که پکن به تعامل با حاکمان کابل ادامه خواهد داد، زیرا این کار در خدمت منافع بلندمدت چین است.

(رسپانسیبل استت کرفت / 25 دسمبر 2022)

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x