امریکا؛ ناقض یا حافظ حقوق بشر؟!

پس از حاکمیت امارت اسلامی و شکست صلیبی‌ها، شماری از کشورهای غربی از جمله ایالات متحده امریکا و نهادهای وابسته به آنها بار دیگر از نقض حقوق بشر در افغانستان انتقاد کردند. ایالات متحده مدعی است که مدافع احقاق حقوق بشر در تمام جهان است، اما به حقوق شهروندان خود نیز احترام می گذارد و یا از این موضوع به عنوان سلاحی علیه رقبای خود و برای تحقق منافع خود استفاده می کند؟ در این مقاله نگاهی کوتاه به این موارد می اندازیم.

اگرچه موارد نقض حقوق بشر توسط مقامات و دولت امریکا در جهان و امریکا بسیار گسترده است، اما در صد سال گذشته بررسی این موارد نقض شده به اختصار در اینجا آمده است. سیاستمداران امریکایی می خواهند کشور خود را به عنوان رهبر در زمینه حقوق بشر نشان دهند، در حالی که امریکایی ها نه تنها حقوق اجتماعی و فردی مردم را در جهان سوم و خاورمیانه، بلکه در خود امریکا نیز به طور گسترده نقض کرده اند. جنایات علیه بشریت علیه سیاه‌پوستان و سرخ‌ پوست‌ها را نمی توان نادیده گرفت.

نژادپرستی با ورود مهاجران اروپایی به امریکا و شکل گیری این قاره بزرگ آغاز شد، زمانی که این مهاجران تبعیض علیه ساکنان اصلی منطقه یعنی « سرخ پوست‌ها» را آغاز کردند و در طول جنگ های نابرابر آنها را این گونه تحت فشار قرار دادند و چنان از تمامی حقوق سیاسی و اجتماعی شان محروم کردند که هنوز در چنین معادلاتی نقشی ندارند. علاوه بر این، سیاه پوستان، که یک سوم جمعیت ایالات متحده را تشکیل می دهند، با تبعیض نژادی گسترده ای روبرو هستند. بر اساس احصائیه رسمی، شکاف طبقاتی زیادی با موقعیت های سفیدپوست وجود دارد، درآمد سالانه آنها 56 درصد کمتر و نرخ بیکاری آنها دو برابر است.

همچنین سیستم قضایی و اداری ایالات متحده سیاه‌پوستان را سرکوب می‌کند و اکثریت زندانیان را سیاه‌پوستان تشکیل می‌دهند. بر اساس مطالعات انجام شده در 12000 پرونده قضایی در ایالت جورجیا در سال های 1973-1979، احتمال اعدام سیاهپوستان متهم به قتل یک قربانی سفیدپوست 3/7 برابر بیشتر از سفیدپوستان میباشد.

زمانی که اجداد امریکایی ها (اروپایی ها) در سال 1600 میلادی به امریکا آمدند و کنترل این قاره بزرگ را به دست گرفتند، فقط در 13 ایالا سواحل شرقی زندگی مبکردند، اما بعداً در مکزیک ساکن شدند و به چندین ایالت شمالی کشور حمله کردند و آن ها را تحت کنترل خود درآوردند. قدرت طلبی آنها و پیشروی به سمت جزایر “هاوایی” در سواحل اقیانوس آرام پیشرفت، تا اینکه در نتیجه این سیاست های استعماری، این قاره تا دهه 1900 به یک امپراتوری بزرگ تبدیل شد.

بنیان سازمان استخبارات امریکا در سال 1790 و در زمان ریاست جمهوری جورج واشنگتن اولین رئیس جمهور این کشور با هدف “تعامل خارجی” گذاشته شد. بودجه سالانه این سازمان در سال 1792 یک میلیارد دلار و 12 درصد بودجه سالانه کشور را تشکیل می داد.

سیا یک سازمان جاسوسی است که سابقه ای پر از ترور، کودتا، تهدید، جنایت و ترور در بسیاری از نقاط جهان دارد و به بهانه حفظ منافع ملی امریکا در امور داخلی بسیاری از کشورهای جهان دخالت می کند. فعالیت های این سازمان بیشتر معطوف به امور خارج از امریکا بوده و به پلیس مخفی خارجی امریکا معروف است. «ویلیام کیسی» رئیس سابق این سازمان می گوید که سیا برای ارزیابی ثبات همه کشورهایی که برای امریکا ارزشمند هستند، فعالیت های جاسوسی انجام می دهد.

در 50 سال گذشته، بسیاری از رهبران سیاسی در سراسر جهان از قدرت برکنار شده یا توسط این سازمان کشته شده اند، مانند سوکارنو در اندونزی، لومومبا پاتریس در کنگو و آلنده در شیلی. همچنین کوشش ناکام برای کشتن فیدل کاسترو رئیس جمهور اسبق کوبا و صدها جنایت از این دست که هنوز حل نشده باقی مانده است از فعالیت های اصلی این سازمان به شمار می رود. جان استاول، یکی از اعضای سابق سیا می‌گوید که «1.5 میلیون نفر در عملیات‌های مخفیانه سیا در 30 سال گذشته کشته شده‌اند».

این در حالی است که اکثر جاسوسان این سازمان در لباس دیپلمات ها و کارمندان خیریه در کشورهای دیگر به نفع امریکا فعالیت می کنند و فعالیت آنها نیز بر موسسات تعلیمی و آموزشی، زنان و جوانان متمرکز است.

(کابل تکی کام /31 دسمبر 2022)

 

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x