آشفتگی خروج سریع امریكا از افغانستان می تواند منجر به فاجعه شود!

مدیریت اشتباه خروج امریكا از افغانستان خطر به دردسر انداختن متحدان را دارد. رئیس جمهور بایدن در اعلام عقب نشینی نیروها گفت که ما همچنان به نیروهای امنیتی افغانستان کمک خواهیم کرد. وزیر امور خارجه آنتونی بلینکن نیز این حرف را تکرار کرد!

ماه گذشته سخنگوی ارتش امریكا در كابل بار دیگر تاكید كرد كه “ماموریت ما یک عقب نشینی ایمن و منظم است و ما در هنگام خروج، ارتش افغانستان را در بهترین موقعیت ممكن باقی می گذاریم!” با این حال روند عقب نشینی به سمت تناقض فاجعه آمیز این وعده ها پیش می رود!

ارتش افغانستان برای بیشتر قدرت خود به تکنالوژی وابسته است. اما این تکنالوژی به تعمیراتی نیاز دارد که توسط پیمانکاران امریکایی انجام شده است!

بدون تعمیر و نگهداری مناسب، پرواز چرخ‌بالها و طیاره های پشتیبانی جنگی به زودی متوقف می شود. بدون تعمیر و نگهداری، رادارهای کنترل کننده، آتش دقیق توپخانه را هدایت نمی کنند!

برخی از این شکاف ممکن است با استخدام پرسونل آموزش دیده و غیر امریکایی برطرف شود. برخی از شرکت های امریکایی تمایل احتمالی برای باقی ماندن را نشان داده اند! برخی آموزش ها و پشتیبانی ها نیز ممکن است از خارج از افغانستان ادامه داشته باشد!

در کل تعمیر و نگهداری به افغانها سپرده خواهد شد. اما آنها هنوز هيچ بودجه ای برای انجام این عمليات ها از امریکا دريافت نكرده اند و تنظيم رويه ها يا قراردادهای جديد زمان بر است!

اگر این روند بدرستی مدیریت نشود، نه تنها به حمایت از نیروهای امنیتی افغانستان ادامه نمی دهد، بلکه در واقع آنها را تضعیف می کند!

سردرگمی حصول جانبی عملیات نظامی است. اما این آشفتگی در حالی اتفاق می افتد که جنگ در حال شدت گرفتن است و ناظران و تحلیل گران حملات بیشتر طالبان را پیش بینی می کنند!

در حالی که افغان ها به دنبال نشانه های قابل مشاهده برای ادامه حمایت وعده شده بایدن هستند، آنچه می بینند خروج با عجله و سکوت درمورد جزئیاتی که وعده ها را واقعی می کند می باشد!

روحیه به اندازه تجهیزات و تکنالوژی بخشی از قدرت جنگی است. عدم اطمینان فعلی روحیه را پایین می آورد و می تواند ارتش افغانستان را به محض آغاز حملات بزرگ طالبان به شدت تضعیف کند!

اگر ارتش متلاشی شود، زنان افغانستان، ژورنالیست ها، قضات، فعالان دموکراسی و امثال آنها  به دست طالبان گرفتار خواهند شد.
واشنگتن پست
۲۰۲۱/۵/۶

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x