آمریکایی ها نسبت به آینده نسل آینده کمتر خوشبین هستند

آمریکایی ها نسبت به فرصت جوانان برای داشتن موفقیت مادی بیشتر در زندگی نسبت به والدین خود به همان اندازه خوش بینی اندکی نسبت به سه دهه گذشته دارند.

 در مجموع، 42٪ از بزرگسالان این کشور در این فکر هستند که احتمال بسیار (13٪) یا تا حدودی (29٪) این است که جوانان امروزی “استاندارد زندگی بهتر، خانه های بهتر، تحصیلات بهتر و غیره داشته باشند.” این کاهش 18 درصدی از ماه جون 2019 را نشان می دهد و از نظر آماری با پایین ترین سطح قبلی در سال 2011 برابری می کند.

از سال 2008، گالوپ ارزیابی های آمریکایی ها را در مورد احتمال پیشی گرفتن نسل بعدی از استانداردهای زندگی والدینشان ارزیابی می کند و قبل از آن البته – از سال 1995 تا 2003 – این سوال توسط خبرگزاری های نیویورک تایمز و سی بی اس نیوز پرسیده شده بود. بالاترین درصد بزرگسالان آمریکایی که انتظار زندگی بهتر برای نسل بعدی را داشتند، 71 درصد در سال‌های 1999 و 2001 بود.

در حالی که آخرین گزارش 42 درصد جمع‌آوری شده بسیار/ تا حدودی محتمل، از نظرسنجی 1 تا 16 سپتامبر، دو امتیاز کمتر از پایین‌ترین سطح قبلی در سال 2011 است، 13 درصد فعلی که به احتمال زیاد نسبت به دستاوردهای نسل بعدی احساس خوش‌بینی دارند، با سال 2011 مطابقت دارد. همچنین خوانش های سال 2012 و اندکی بالاتر از کمترین میزان ثبت شده، 11 درصد در سال 1995 است.

28 درصد می گویند که تا حدودی بعید است که جوانان امروزی زندگی بهتری نسبت به والدین خود داشته باشند، در حالی که 29 درصد – دو درصد بالاتر از بالاترین سطح قبلی از سال 2011 – می گویند این موضوع بسیار بعید است.

الگوی کلی در طول روند این بوده است که در دوره‌های دارای چالش اقتصادی، مانند افزایش بیکاری، رکود یا تورم بالا، خوش‌بینی نسبتاً پایین بوده است. این مورد در اواخر سال 2008 در دوران رکود وخیم و اکنون در بالاترین تورم در بیش از چهار دهه گذشته قرار داریم. از آنجایی که این روند تنها به سال 1995 باز می گردد، خوش بینی ممکن است کمتر از قرائت فعلی در دوره های قبلی مبارزه اقتصادی در ایالات متحده باشد.

کاهش چشم‌انداز آمریکایی‌ها به زندگی جوانان از سال ۲۰۱۹ نشان‌دهنده کاهش شدید خوش‌بینی در میان جمهوری‌خواهان و گروه های مستقل و افرادی است که متمایل به جمهوری‌خواه هستند. در عین حال، خوش بینی دموکرات ها و متمایلان دموکرات تغییری نکرده است. در حال حاضر، 53 درصد از دموکرات ها و 33 درصد از جمهوری خواهان فکر می کنند که این احتمال وجود دارد که زندگی جوانان امروز بهتر از زندگی والدینشان باشد.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x