ادعای بایدن که القاعده در افغانستان نیست به وضوح نادرست است

رئیس جمهور جو بایدن مدعی شد که القاعده در افغانستان نیست و ایالات متحده از طالبان برای از بین بردن حضور گروه های تروریستی در این کشور کمک گرفته است. با این حال، یک گزارش اخیر توسط تیم نظارت بر تحریم و پشتیبانی تحلیلی سازمان ملل متحد می گوید که القاعده در افغانستان “پناهگاه امن” دارد و “روابط بین طالبان و القاعده نزدیک و همزیست گونه باقی مانده است.”

بایدن در یک کنفرانس مطبوعاتی در 30 جون گفت: ” یادت هست در مورد افغانستان چه گفتم؟ گفتم القاعده آنجا نخواهد بود. گفتم آنجا نخواهد بود. گفتم از طالبان کمک بگیریم. الان چه خبر است؟ چه خبر است؟ رسانه‌ها را مرور کنید. حق با من بود.”

با این حال، بررسی از گزارش تیم نظارتی و پشتیبانی تحلیلی سازمان ملل متحد که در 9 جون منتشر شد، نشان می دهد که بایدن در واقع اشتباه می کند.

ادعا: “من گفته بودم القاعده آنجا نخواهد بود.”

واقعیت: حضور القاعده در افغانستان غیرقابل انکار است. هر گونه توهم اینکه القاعده دیگر در افغانستان پس از تسلط طالبان بر کشور فعالیت نمی کند، باید در جولای 2022، زمانی که ایالات متحده رهبر القاعده ایمن الظواهری را در یک حمله هواپیمای بدون سرنشین در کابل کشت، از بین می رفت.

ظواهری نه تنها در پایتخت افغانستان پناه گرفته بود، بلکه در یک خانه امن شیک که توسط سراج الدین حقانی، وزیر داخله طالبان زندگی می کرد.

گزارش سازمان ملل در مستندسازی حضور القاعده در افغانستان از این هم فراتر رفت. بر اساس گزارش تیم تحلیلی حمایت و نظارت بر تحریم ها، القاعده در حال حاضر در شش ولایت هلمند، زابل، ننگرهار، نورستان، بادغیس و کنر، که القاعده اعضای جنبش طالبان را در پاکستان آموزش می دهد، کمپ های آموزشی را راه اندازی می کند. القاعده همچنین خانه های امن را در ولایات فراه، هلمند، هرات و کابل و همچنین یک مرکز عملیات رسانه ای در هرات را اداره می کند.

سازمان ملل تخمین می زند که حداقل 400 “جنگجوی القاعده” به علاوه 200 تن از اعضای خانواده و حامیان شان در افغانستان وجود دارد.

ادعا: “من گفته بودم از طالبان کمک خواهیم گرفت.”

القاعده قادر به ایجاد زیرساخت ها در افغانستان بدون تایید و حمایت صریح طالبان که بر حوزه امنیتی مسلط هستند، نیست. این ایالات متحده نیست که از طالبان کمک می گیرد، بلکه القاعده است.

سه تن از اعضای القاعده، که رهبران طالبان نیز هستند، به عنوان اعضای دولت طالبان خدمت می کنند. قاری احسان الله بریال و حافظ محمد آقا حکیم والی های کاپیسا و نورستان هستند. همچنین تاج میر جواد معاون اداره استخبارات هم به ای لیست اضافه شد.

هر سه از جهادگران معروفی هستند که هم به طالبان و هم به القاعده خدمت کرده اند. بریال و جواد رهبران کلیدی شبکه اجرایی سازی حملات در کابل، ائتلاف طالبان، القاعده، لشکر طیبه و گروه‌های تروریستی بودند که حملات مهمی را در داخل و اطراف آن سازماندهی و هدایت می‌کردند. حکیم یکی از همکاران کلیدی قاری ذاکر، رئیس سابق عملیات انتحاری شبکه حقانی است. گمان می رود ذاکر در سپتامبر 2019 در کنار حمزه بن لادن، پسر اسامه بن لادن و ستاره نوظهور القاعده، در حمله پهپادی آمریکا به ولسوالی کرم پاکستان کشته شده باشد.

سازمان ملل همچنین خاطرنشان کرد که سایر “اعضای القاعده در ساختارهای امنیتی و اداری طالبان انتصابات و نقش‌های مشورتی دریافت کرده‌اند”، از جمله “مدیر آموزشی ناشناس وزارت دفاع بالفعل…”.

این در حالیست که نه تنها رهبران کلیدی القاعده در دولت طالبان خدمت می کنند، بلکه طالبان در حال صدور پاسپورت و مدارک شناسایی افغانستانی برای اعضای القاعده و خانواده های آنها هستند. وزارت دفاع طالبان از دستورالعمل های آموزشی القاعده استفاده می کند که بخشی از برنامه درسی آنها است.

ادعا: “اکنون چه اتفاقی می‌افتد؟ چه خبر است؟ رسانه ها را بخوانید. حق با من بود.”

مشخص نیست که رئیس جمهور بایدن چه رسانه ای را می خواند، اما واضح است که آنچه در افغانستان اتفاق می افتد تحولات مثبتی در حال رخ دادن نیست. القاعده کمپ های آموزشی، خانه های امن و یک مرکز رسانه ای را در چندین ولایت در سراسر افغانستان ایجاد کرده است. رهبران القاعده در داخل دولت طالبان نفوذ دارند، در حالی که طالبان برای اعضای القاعده پاسپورت می دهند، بایدن گپ های مفت می زند!

(لانگ وار ژورنال / 1 جون 2023)

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x