روز گذشته وزارت امور خارجه ا.ا.ا میزبان نشست مهمی با دیپلمات ها، سفرا و نمایندگان تعدادی از کشورها بود که اولین دیدار در نوع خود با دیپلمات های خارجی پس از روی کار آمدن امارت اسلامی بود.
در نشست دیروز نمایندگان ویژه، سفرا و سفارت های روسیه، چین، ایران، پاکستان، ترکیه، هند، اندونزی، ازبکستان، قرقیزستان، ترکمنستان و قزاقستان حضور داشتند. گفتگو بیش از حد انتظار مثبت بود و هر کدام به نوبه خود گفتند که آنها به همه نوع حمایت از ا.ا.ا متعهد هستند.
مولوی امیرخان متقی سرپرست وزارت امور خارجه در سخنرانی افتتاحیه خود در این نشست گفت: امارت اسلامی افغانستان برای تعامل و همکاری با کشورهای منطقه بر اساس کار تیمی، منافع متقابل و احترام متقابل حضور دارد.
وی همچنین گفت که افغانستان کشوری است که حدود نیم قرن است مشکلات و چالش ها را تجربه کرده است، هرگز نمی خواهد هیچ کشوری در منطقه با ناامنی مواجه شود و امنیت منطقه برای افغانستان اهمیت ویژه ای دارد.
در پاسخ، نمایندگان مهمان از همه کشورها پاسخ مثبت دادند، به عنوان مثال: نماینده هند گفت که آنها از تمام کوشش هایی که به ثبات و توسعه افغانستان منجر می شود حمایت می کنند و روابط آنها با افغانستان ارزش تاریخی دارد.
قزاقستان نه تنها از توسعه روابط اقتصادی خبر داد، بلکه گفت که به اراده افغان ها در رابطه با حکومت احترام می گذارد و در این زمینه، دستورات خود را به ا.ا.ا تحمیل نمی‌کند. روسیه بار دیگر درخواست جدی خود را برای آزادی دارایی های مسدود شده افغان ها تکرار کرد و نمایندگان سایر کشورها نیز سخنان دلگرم کننده ای را بیان کردند.
این در حالی است که امریکا و دیگر کشورها بارها گفته اند که ا.ا.ا هیچ جبهه مخالفی را به چالش نمی کشد.
کابل بالاخره توانست تمام کشورهای منطقه را جمع کند و بدون وساطت هیچ کشور ثالثی روابط آنها با افغانستان را رو در رو به بحث بگذارد. از آنجایی که افغانستان چهارراه اتصال منطقه است، نمایندگان کشورهای مربوطه نیز این خبر را تایید کردند.
اینکه در چند هفته آینده یک نشست بزرگ در رابطه با افغانستان در دوحه برگزار می شود و نماینده ویژه برای افغانستان در آنجا تعیین می شود، و ا.ا.ا قبلاً آن را رد کرده بود، در این باره بحث میشود، این جلسه می تواند در آنجا موقعیت ا.ا.ا را تقویت کند؛ تا غلام حاکم سازمان ملل نمایندگان سرکوبگر مانند بنین سوان و اخضر ابراهیمی نباشد.
این گونه جلسات هند و … به همین ترتیب بر سیاست کشورهایی که تا دیروز از تلسکوپ امریکایی به حاکمان کنونی افغانستان نگاه می کردند، تأثیر مستقیم دارد.
اینکه افغانستان از چهار راه وحدت منطقه ای برخوردار است، به همین دلیل، همکاری های منطقه ای یکی از محورهای مهم سیاست خارجی متوازن و اقتصاد محور افغانستان است.
به نظر می رسد که ا.ا.ا اعتقاد بر این دارد که همکاری های منطقه ای نه تنها به توسعه اقتصادی منجر می شود، بلکه منجر به روابط مثبت دائمی و رفاه بین کشورها می شود.
ا.ا افغانستان با تعهد و عزم کامل می‌خواهد از طریق یک سیاست خارجی متوازن و مبتنی بر اقتصاد به مرکز اتصال اقتصادی در منطقه تبدیل شود. یعنی ا.ا.ا نمی‌خواهد مانند چهل سال گذشته مرکز درگیری بین نیروهای منطقه‌ای و بین‌المللی باشد، اما خواهان افغانستانی است که یک چهارراه مهم اقتصادی برای همه باشد.
از زمانی که تهاجم به اینجا خاتمه یافت و اعضای رژیم دست نشانده تحت حمایت امریکا راه تبعید را از کشور انتخاب کردند، برای نظام حاکم کنونی خیر نخواستند، و کوشیده اند و هنوز هم می کوشند تا آسمان سبز را به ابرهای سیاه بر سر افغان ها بدل کنند.
آنها تا آخر منتظر صدقه دیگران نشستند، تا رفتنشان، کل نیروی سیاسی نتوانست سیاست متعادلی بین همسایه ها و قدرت ها انجام دهد، زیرا منبع کمک ها در امریکا بود، و رای سفیر امریکا سنگین‌تر از رای تمام مردم بود.
در واقع رهبران اینجا پروژه هایی را مستقیماً از سفارتخانه ها برای حفظ منافع کشورها می گرفتند و می خواستند کاری را انجام دهند که آنها را به چالش بکشند، کارهایی که اولویت های اولویت آنهاست، حتی برای حفظ منافعشان گاهی با هم دعوا می کردند.
اما آن مقام بیچاره که تحت رهبری آنها همه چیز را تحمل می کرد و از ترفندهای بازاری تجارت سیاسی آگاه نبود، به صلح بین المللی اهمیت نمی داد، هنر بین المللی را نمی دانست، فقط می خواست روی صندلی خود بماند.
امارت اسلامی افغانستان باید با اتخاذ سیاست خارجی فعال، از امکانات و ظرفیت های مناطق اطراف (آسیای مرکزی، آسیای جنوبی، آسیای جنوب شرقی و خاورمیانه) و تمامی امکانات و ظرفیت های سیاست خارجی خود استفاده لازم را ببرد.
