از واشنگتن تا دوحه؛ تحولات سیاسی افغانستان شتاب می‌گیرد

سیاست دولت جو بایدن در قبال افغانستان تا حد زیادی روشن شده است. واشینگتن نه تنها پیمان صلح قطر و پیشرفت در مذاکرات صلح را پذیرفته، بلکه می‌خواهد روند گفت‌وگوهای صلح برای رسیدن به یک نقشه‌راه سیاسی را تسریع کند.

زلمی خلیلزاد، فرستاده ویژه آمریکا برای آشتی افغانستان، در سفر اخیرش به کابل گام بعدی خود را برداشت. او با تمام رهبران طراز اول سیاسی کشور درباره «دولت انتقالی صلح» گفت‌وگو و حمایت آنها را جلب کرد. نسخه‌ای از این طرح در اختیار اشرف غنی و نسخه‌ای دیگر در اختیار عبدالله عبدالله قرار گرفته است تا ظرف یک هفته آینده موضع خود را روشن کنند. آقای خلیلزاد از کابل نیز راهی دوحه می‌شود تا نسخه دولت انتقالی صلح را با طالبان نیز در میان بگذارد.

او شب گذشته در رشته توییتی بدون اشاره به جزئیات طرحش و احتمال تشکیل دولت گذار صلح نوشت: «جمهوری اسلامی و طالبان باید راه رسیدن به توافق‌ سیاسی و آتش‌بس دائم و فراگیر را پیدا کنند. من در کابل گزینه‌های مختلف را برای تسریع این روند مورد بحث قرار دادم. سخنان تشویق‌آمیزی شنیدم. حمایت گسترده‌ای از ضرورت اقدام سریع و برقراری صلح پایدار وجود دارد که خواسته و شایسته افغانها است.»

این «گزینه‌های مختلف» هنوز رسما اعلام نشده است. اما براساس منابع خبری افغانستان، پیشنهاد اصلی آمریکا برای سرعت بخشیدن به روند صلح تا پایان خروج سربازانش و پایان مسئولانه جنگ در چند محور می‌گنجد.

امریکا تمام رهبران طراز اول کشور را برای ترسیم نقشه‌راه سیاسی به نشست مشترک با رهبران طالبان در هفته‌های آینده در ترکیه دعوت خواهد کرد تا این رهبران بر سر تشکیل دولت گذار صلح توافق کنند.

دولت گذار صلح تمام دستاوردهای افغانستان در بیست سال گذشته از جمله آزادی‌های مدنی، حقوق بشر، نیروهای مسلح، نهادهای دولتی، قانون اساسی را حفظ خواهد و زمینه برگزاری انتخابات سراسر و آزاد را فراهم خواهد کرد.

طالبان در سطوح مختلف در نهادهای دولتی مدغم خواهند شد و شوراهای مختلف از این روند نظارت خواهد کرد.
بستن پناه‌گاه‌های طالبان در کشورهای همسایه و برقراری آتش‌بس از دیگر مسائل مهم نهفته در این نقشه‌راه سیاسی خواهد بود.

ایجاد دولت بی‌طرف با روابط نیک با همسایه‌ها محصول تلاش‌های صلح خواهد بود.
هفته‌‌های آینده برای تعیین سرنوشت سیاسی افغانستان، خروج سربازان آمریکایی و پایان جنگی که چهل سال است قربانی می‌گیرد، سرنوشت ساز خواهد بود.

(ایندپندنت)
۲۰۲۱/۴/۳

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x